Κυριακή 10 Απριλίου 2011

Μαθητευόμενη Μαγισσούλα (3): Μαγεία όχι αστεία!

Υπόθεση
Η μαθητευόμενη μαγισσούλα Τζέσικα, κάνει καλοκαιρινά μαθήματα με μια καινούρια δασκάλα, την Πελαγία, η οποία κάποτε ήταν πειρατής. Η Τζες βρίσκει τα μαθήματα για τις Μαγικές Ενορχηστρώσεις, τα Φυλαχτά, τους Χρησμούς και τις Μαντείες συναρπαστικά και σύντομα αρχίζει να χρησιμοποιεί τις καινούριες της ικανότητες. Σε μια δοκιμασία κρυφτού με την κυρία Στρέγκα και την Πελαγία η Τζέσικα καταφέρνει να τις ξεγελάσει. Η περιέργειά της όμως τη βάζει σε επικίνδυνα μπλεξίματα, και τότε συνειδητοποιεί ότι οι μεγαλύτερες, σοφότερες μάγισσες μπορούν ακόμη να της μάθουν δύο τρία πράγματα.

Χαρακτηριστικά 
Εκδότης: Κέδρος
Συγγραφέας: Μέιβ Φρίελ (Maeve Friel)
Μετάφραση: Στεφανία Φερρό
Εικονογράφηση: Νέιθαν Ριντ
ISBN: 960-04-2567-1
Τίτλος πρωτοτύπου: Witch-in-training. Charming or What?
Έτος 1ης Έκδοσης: 2003 (στα ελληνικά 2004)
Σελίδες: 94
Τιμή: περίπου 6 ευρώ
Ηλεκτρονική αγορά εδώ
Τάξεις: Γ’, Δ’

Κριτική
Το τρίτο βιβλίο της σειράς Μαθητευόμενη Μαγισσούλα διαβάζεται γρήγορα σαν πασατέμπος καθώς είναι γραμμένο με χαριτωμένο ύφος, περιέχει δράση και πολλούς σύντομους διαλόγους. Η μετάφραση ωστόσο θα μπορούσε να βοηθάει το κείμενο περισσότερο, καθώς κάποιες φορές μοιάζει να αναζητά τις λέξεις που αποδίδουν με ακρίβεια το νόημα, θυσιάζοντας τη σπιρτάδα του κειμένου. Τούτο οδηγεί και την ιστορία να «κολλάει» σε ορισμένα σημεία, υποχρεώνοντας τον ανυποψίαστο αναγνώστη να ξαναδιαβάσει κάποιες παραγράφους πριν προχωρήσει με σιγουριά.

Τα κεφάλαια έχουν έκταση γύρω στις δέκα σελίδες το καθένα, ωστόσο διαβάζονται με άνεση επειδή το μέγεθος της γραμματοσειράς είναι μέτριο και οι σειρές αραιωμένες. Επιπλέον η (ασπρόμαυρη αλλά όμορφη) εικονογράφηση είναι παρούσα σχεδόν σε κάθε δεύτερη σελίδα και τα σκίτσα σχεδιασμένα με μια «τσαχπινιά» που κατά κάποιον τρόπο μας μεταφέρει την οπτική της παιχνιδιάρας μάγισσας. Έτσι οι μικρές αναγνώστριες θα είναι δύσκολο να κουραστούν.

Προτείνεται σε κορίτσια της Γ’ και Δ’ τάξης που ενδιαφέρονται για ιστορίες με μάγους και μάγισσες, αλλά που βαριούνται να διαβάσουν πολύ ή να ψάξουν κάτω από την επιφάνεια για κρυφά μηνύματα.

Όλα καλά με αυτό το βιβλίο, μόνο που τελειώνοντάς το δεν ένιωσα να μου έμεινε κάτι. Σαν να χάζεψα για μια στιγμή κάποια πολύχρωμη τσιχλόφουσκα που έσκασε παίρνοντας μαζί της λίγον από τον χρόνο μου. Πίσω από μια έξυπνη ιδέα, μερικούς συμπαθέστατους χαρακτήρες και ένα ελκυστικό εξώφυλλο φαίνεται δηλαδή να μην υπάρχει ουσία, απλώς ψυχαγωγία και αυτή περιορισμένη σε μετρημένα διασκεδαστικά κεφάλαια. Η ιρλανδέζα συγγραφέας έχει ωστόσο ήδη εκδώσει γύρω στα 20 βιβλία και παρουσιάζεται βραβευμένη και αγαπημένη, οπότε μάλλον δεν θα ήταν σωστό να την καταδικάσω με το πρώτο δείγμα γραφής που έτυχε να συναντήσω.

Οφείλω παρολαυτά να σχολιάσω, ότι τα διάφορα περιστατικά που συνθέτουν την ιστορία, μοιάζουν σαν υλικά δοκιμασμένα μεν (βλ. Χάρι Πόττερ, Οδύσσεια, κ.ά.), αλλά τυχαία ανακατεμένα σε μια μεγάλη μαρμίτα... κάτι σαν συνταγή για μαγικό φίλτρο δηλαδή, μόνο που το συγκεκριμένο σε εμένα προσωπικά δεν έπιασε... (μένει να δούμε βέβαια αν θα βγάλω ουρά)

Αξίες - Θέματα
Χιούμορ, Εκπαίδευση

Εικονογράφηση

Απόσπασμα 
Η Τζέσικα ακολούθησε την Πελαγία μέχρι την άκρη του λόφου και σκαρφάλωσε ύστερα απ’ αυτή σε μια σχοινένια σκάλα που οδηγούσε κάτω στην αμμουδιά.

- Εδώ προσγειώθηκα πριν από πολλά φεγγάρια, εξήγησε η Πελαγία, καθώς έδινε το χέρι της στην Τζέσικα για να τη βοηθήσει να πηδήξει από το τελευταίο σκαλί. Είναι ιδανική αμμουδιά για τυχερά βότσαλα.

Έσκυψε κι άρχισε να μαζεύει λεία βότσαλα, τα οποία χώρισε σε τρεις ομάδες, για να φτιάξει τρεις συμμετρικούς κύκλους που έμπαιναν ο ένας μέσα στον άλλο.

- Η κυρία Στρέγκα είπε ότι κάποτε ήσουν πειρατής, είπε, δήθεν αδιάφορα, η Τζέσικα γονατίζοντας δίπλα της για να βλέπει.

Τα βραχιόλια της Πελαγίας κουδούνισαν.

- Ποτέ μη λες πειρατής, κοπέλα μου, να λες περιπλανώμενος ιστιοπλόος. Αλλά ναι, η κυρία Στρέγκα έχει δίκιο. Πέρασα πολλά χρόνια στις ανοιχτές θάλασσες και ταξίδεψα από την παλιά Καθαία μέχρι το Βαλπαραΐσο.

- Και γιατί σταμάτησες;

- Ας αφήσουμε αυτή την ιστορία για μια άλλη μέρα, είπε η Πελαγία με ένα πικραμένο ύφος.

Έπειτα έκλεισε τα μάτια της και άρχισε να απαγγέλλει:

Κύκλοι μέσα σε κύκλους πλεγμένοι,
από τριάδες βότσαλων φτιαγμένοι,
όλα τα κακά ξορκίστε,
δρόμο για τα Μάγια ανοίξτε.

Αμέσως μετά η Πελαγία έμοιαζε να ‘χει αποκοιμηθεί. Η Τζέσικα κοίταξε γύρω της. Άκουσε το φύσημα του ανέμου μέσα στα φοινικόδεντρα και τα γουργουρητά που έρχονταν απ’ το στομάχι της.

- Πεινάω πολύ, μουρμούρισε και θυμήθηκε τα μάνγκο και τους ανανάδες. Αναρωτιέμαι πότε θα φάμε βραδινό.

Η Μπέρκλεϊ έβγαλε το κεφάλι της απ’την τσέπη της Τζέσικα.
- Τσίου-τσίου; σφύριξε προσφέροντας στην Τζέσικα ένα σποράκι με το ράμφος της.

Ξαφνικά ακούστηκε μεγάλη φασαρία από ένα δέντρο εκεί κοντά.

- Δίνε του, έκρωξε κάποιος. Φύγε. Γίνε καπνός.

- Εεε, Πελαγία; Είπε  η Τζέσικα χαϊδεύοντας τα φτερά κάτω απ’ το λαιμό της Μπέρκλεϊ για να την ηρεμήσει. Κάποιος σ’ εκείνο το δέντρο δεν είναι καθόλου ευγενικός μαζί μας.

Η Πελαγία άνοιξε τα μάτια της.

- Είναι η Τζόζεφιν που κάνει σαν χαζή για την Μπέρκλεϊ. Δεν είναι συνηθισμένη σε επισκέπτες πουλιά.

- Η Τζόζεφιν είναι κάποια άλλη μάγισσα;

- Όχι, καλέ. Είναι η μασκότ μου, ένα τροπικό πτηνό που ονομάζεται καλάο. Είναι μέσα στην κουφάλα εκείνου του δέντρου, όπου έχει γεννήσει το αυγό της. Θα μείνει κλεισμένη εκεί μέσα μέχρι το κλωσόπουλό της να μπορεί να πετάξει.

- Κλεισμένη μέσα στο δέντρο; Θα πρέπει να πεθαίνει της πείνας.

Η Πελαγία γέλασε.
- Κάθε άλλο. Μπορείς να με βοηθήσεις να την ταΐσουμε αργότερα. Βλέπεις εκείνο το σκληρό κιντρινοκόκκινο πράγμα που ξεπροβάλλει από την τρύπα του κορμού; Είναι το ράμφος της. Αλλά τώρα ας ξαναστρωθούμε στη δουλειά.

Πέρασε το χέρι της πάνω από τους τρεις κύκλους με τα βότσαλα.

- Το τρία είναι τέλειος αριθμός, δε συμφωνείς; Έχει αρχή, μέση και τέλος. Και τόσα καλά πράγματα υπάρχουν σε τριάδες.

- Όπως δύο φέτες ψωμί με μία φέτα τυρί στη μέση; Πρότεινε η Τζέσικα. Το στομάχι της γουργούρισε ακόμα πιο δυνατά. Ένα μαχαίρι, ένα πιρούνι κι ένα κουτάλι; Φρυγανιά, βούτυρο και μαρμελάδα; Αυγά, λουκάνικα και πατάτες τηγανητές;

Τα βραχιόλια της Πελαγίας κουδούνισαν.

- Ώχ, συγνώμη, είπε η Τζέσικα και κοκκίνισε.


Share/Bookmark

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

διαβάσαμε και σχολιάζουμε...σχολιάζουμε...σχολιάζουμε...