Δευτέρα 18 Απριλίου 2011

Ένα κουτάβι νοιώθει μοναξιά

Υπόθεση
Ένα κουτάβι ζει πλουσιοπάροχα σε μια έπαυλη, αλλά στεναχωριέται καθώς θα ήθελε να έχει έναν, δύο, χίλιους φίλους! Μια ωραία μέρα αποφασίζει να παρατήσει το σπίτι του και να βρει φίλους στο λεμονοδάσος. Έτσι δημιουργείται μια τρελή παρέα που περνάει υπέροχα, παίζει, γελάει, τραγουδάει… και έτσι το κουτάβι δε θα νιώσει ποτέ πια μοναξιά.

Χαρακτηριστικά 
Εκδότης: Ελληνικά Γράμματα
Συγγραφέας: Ευγένιος Τριβιζάς
Εικονογράφηση: Stephen West
ISBN: 960-406-530-0
Έτος 1ης Έκδοσης: 2003
Σελίδες: 60
Τιμή: περίπου 13 ευρώ
Ηλεκτρονική αγορά εδώ
Τάξεις: Α’, Β’

Κριτική
Μια απλή χαριτωμένη ιστορία σε έμμετρο λόγο, βασισμένη κυρίως στο ανάλαφρο ύφος και τις μεγάλες έγχρωμες ζωγραφιές. Χωρίς βαθυστόχαστα διδάγματα, αλλά με χαρούμενα μηνύματα και δροσερές εικόνες, όπως ακριβώς δηλαδή θα περιμέναμε από ένα ανάγνωσμα που απευθύνεται σε παιδιά Α’ Δημοτικού.

Στο τέλος του βιβλίου συναντάμε παράρτημα με παιχνίδια, ζωγραφιές και ερωτήσεις κατανόησης, παρατηρητικότητας, μαθηματικής σκέψης, κλπ., ώστε το παιδί να νιώσει ότι αυτενεργεί και δεν μένει παθητικός αναγνώστης.

Το συγκεκριμένο εικονοβιβλίο με ιστορία (picture story book) προτείνεται σε μαθητές κυρίως της Α’ αλλά και της Β’ τάξης. Πιστεύουμε ότι θα το βρουν ιδιαίτερα διασκεδαστικό και θα ταξιδέψουν μέσα από τις όμορφες εικόνες του αναπτύσσοντας τη δημιουργική τους φαντασία.

Καλό θα είναι όταν τα παιδιά διαβάζουν μια ιστορία, ιδιαίτερα στα πρώτα αναγνωστικά τους χρόνια, κάποιος μεγάλος να βρίσκεται κοντά τους. Εκτός του ότι έτσι αισθάνονται καλύτερα, γιατί νιώθουν πως κάνουν κάτι όμορφο και σημαντικό, ο ενήλικας μπορεί και πρακτικά να τα βοηθήσει: εξηγώντας μια δύσκολη λέξη, διασαφηνίζοντας το νόημα μιας περίπλοκης φράσης στην οποία έχουν κολλήσει, κάνοντας την ανάγνωση πιο διασκεδαστική με αστείες φωνές και χειρονομίες, αλλά και διαβάζοντας χαμηλόφωνα, παράλληλα με τα παιδιά, ώστε εκείνα να βελτιώσουν τη ροή στο διάβασμά τους και επομένως την αυτοεκτίμησή τους ως αναγνώστες.

Το συγκεκριμένο βιβλίο έχει αρκετές «δύσκολες» λέξεις, είτε ελληνικές (απίδια, ζιπουνάκια) είτε ξενικές (τρε σικ μπουτίκ, φίσκα), οπότε η παρουσία μεγαλυτέρων επιβάλλεται.

Αξίες - Θέματα
Φιλία, Φαντασία, Χιούμορ

Απόσπασμα 
Ώσπου μια Τρίτη
το μικρό κουτάβι
της μοναξιάς ο άσος,
παρατάει το σπίτι,
τρέχει στο λεμονοδάσος,
βρίσκει μια πασχαλίτσα,
ένα παπάκι, μια αλεπουδίτσα,
ένα καγκουρό και μια νυφίτσα
και τους λέει θαρραλέα:

- Τι λέτε; Κάνουμε παρέα;

- Πρώτης τάξεως ιδέα!
απαντάει η τρελοπαρέα.

- Συντροφιά επιθυμείς;
Εδώ είμαστε εμείς!
Εμείς, εμείς, εμείς!

Έλα να συντροφιαστούμε
και να συντροφο-γαργαληθούμε
κι απ’ την πολλή τη συντροφιά
να σου φύγει μια για πάντα
η συννεφιά!

Δυο και μια,
μια και δυο,
χωρίς να χάνουνε καιρό,
με τρεχαντήρι
κάνουνε πανιά,

γυρνάνε όλο τον ντουνιά
τα λιμάνια, τα νησιά,

τις θαλασσινές σπηλιές,
τις ηλιόλουστες τις αμμουδιές!

Στων γιασεμιών τις λίμνες
κάνουνε κωπηλασία
και στης κανέλας τα βουνά
όλοι μαζί ορειβασία.

κάνουν κάτω από ροδιές
πικάντικα πικ νικ,
προβάρουν καπελίνα κι ομπρελίνα
σε τρε σικ μπουτίκ

ανεβαίνουν σε τελεφερίκ
και βγάζουνε φωτογραφίες
«κλικ», «κλικ», «κλικ»,
ανάποδα, προφίλ κι ανφάς,
ώσπου τους σώνονται τα φλας!

Share/Bookmark

1 σχόλιο:

Unknown είπε...

Εξαιρετικο κείμενο!! Με μουσικότητα στις ομοιοκαταληξίες και πολύ φαντασια!! "Καλλιεργεί" την αγάπη για τα ζώα και τη συντροφιά που αυτά παρέχουν στον άνθρωπο. Εύγε!!!

Δημοσίευση σχολίου

διαβάσαμε και σχολιάζουμε...σχολιάζουμε...σχολιάζουμε...