Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013

Τα μαγικά μαξιλάρια

Υπόθεση
Ο βασιλιάς Αρπατίλαος στύβει τους υπηκόους του σαν λεμονόκουπες, για να δουλεύουν όλο και περισσότερο και να γεμίζουν το στέμμα του πετράδια. Με μια σειρά από μέτρα, απαγορεύσεις και νόμους που προάγουν την εργασία και τα εργοστάσια, έχει μετατρέψει τη ζωή των πολιτών της Ουρανούπολης σε μια γκρίζα κόλαση. Όπως είναι φυσικό όλοι τον μισούν γι' αυτό, και στρώνουν στο δρόμο του μπανανόφλουδες για να πέφτει. Τότε και κείνος, συγκαλεί την Τρόικα των συμβούλων του, που καταλήγει σε ένα καταχθόνιο σχέδιο:  Να κατασκευάσουν για τους Ουρανουπολίτες μαγικά μαξιλάρια που θα τους στερήσουν τα όμορφά τους όνειρα και θα τους γεμίσουν με απαίσιους εφιάλτες! Τι θα συμβεί άραγε όταν το μοχθηρό του πλάνο μπει σε εφαρμογή; Υπάρχει σωτηρία από ένα μέλλον που διαγράφεται μαύρο;

Χαρακτηριστικά
Εκδότης: Πατάκης
Συγγραφέας: Ευγένιος Τριβιζάς
Εικονογράφηση: Βαγγέλης Παυλίδης
ISBN: 978-960-293-731-9
Έτος 1ης Έκδοσης: 1992
Σελίδες: 55
Τιμή: περίπου 4 ευρώ
Ηλεκτρονική αγορά εδώ
Τάξεις: Γ', Δ', Ε', Στ', Γυμνάσιο

Κριτική
Μια από τις κορυφαίες ιστορίες του κορυφαίου Έλληνα παραμυθά: καλογραμμένη, χαριτωμένη, αλλά ταυτόχρονα σοβαρή και επίκαιρη. Προτείνεται σε μαθητές των μεσαίων και μεγάλων τάξεων και σε όσους ενηλίκους αναρωτιούνται πώς μπορούμε να ξεφύγουμε από την καταπίεση των Αρπατίλαων που μας κυβερνούν. Από τα βιβλία που καλό είναι να βρίσκονται σε κάθε παιδική βιβλιοθήκη.

  • Ζωντανή, παιχνιδιάρικη γλώσσα γεμάτη χιούμορ
  • Γλαφυροί χαρακτήρες
  • Πλοκή που κρατάει το ενδιαφέρον ως το τέλος
  • Ωφέλιμο και ελπιδοφόρο μήνυμα 
  • Μικρά κεφάλαια με σύντομη περίληψη στο ξεκίνημα
  • Εξαιρετική εικονογράφηση και πρωτογράμματα

Αξίες - Θέματα
Εκπαίδευση, Δημοκρατία, Χιούμορ, Περιπέτεια, Γενναιότητα

Σκηνές που ξεχωρίσαμε
Όπου ο Βουλίμιος Βλήμας και έξι φρουροί μπαίνουν για έλεγχο στην τάξη του κυρίου Αντώνη με κίνδυνο να πιάσουν τους μαθητές στα πράσα! (σ. 38-43)

Εικονογράφηση

Απόσπασμα
Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια μακρινή χώρα που την έλεγαν Ουρανούπολη, βασίλευε ένας μισητός άρχοντας, ο Αρπατίλαος ο πρώτος. Ο άρχοντας αυτός είχε δώδεκα κορόνες. Κάθε μήνα, δηλαδή, άλλαζε κορόνα. Είχε επίσης ένα χρυσό τηλεσκόπιο και ένα φτερό από κοράκι. Πρώτα θα σας πω τι έκανε με το φτερό από κοράκι και μετά θα σας πω τι έκανε με το τηλεσκόπιο: Με το φτερό έγραφε νόμους. Όχι όμως συνηθισμένους νόμους. Νόμους απαίσιους και φοβερούς.

Για να σας δώσω ένα παράδειγμα, ήθελε οι υπηρέτες του να δουλεύουνε ασταμάτητα στα ορυχεία και να βγάζουνε πολύτιμα πετράδια, για να στολίζει τις δώδεκα βασιλικές κορόνες του. Γι’ αυτό είχε βγάλει ένα νόμο που καταργούσε τις Απόκριες, τα διαλείμματα των σχολείων, τα πάρτι των γενεθλίων και τις Κυριακές. Σύμφωνα με το νόμο αυτό, οι Κυριακές άλλαζαν όνομα: Βαφτίζονταν «Προδευτέρες» και δεν ξεχώριζαν στο παραμικρό απ’ τις κανονικές Δευτέρες.

Ένας άλλος νόμος πάλι όριζε ότι όλα τα λούνα παρκ και οι παιδικές χαρές έπρεπε να κλείσουν και στη θέση τους να στηθούν πέτρινες φυλακές. Τις φυλακές τις είχε ανάγκη ο Αρπατίλαος, για να κλείνει όσους παραβίαζαν τον προηγούμενο νόμο  και τολμούσαν να σβήσουνε κεράκια γενεθλίων ή να ντυθούνε πιερότοι ή μπαλαρίνες τις Απόκριες ή να μην πάνε σχολείο την Προδευτέρα.

Και επειδή οι φυλακές χρειάζονται λουκέτα και συρματοπλέγματα, είχε βγάλει έναν άλλο νόμο, που όριζε ότι όλοι οι ανθόκηποι και τα πάρκα έπρεπε να πυρποληθούν και στη θέση τους να χτιστούν εργοστάσια κατασκευής λουκέτων και πλεκτήρια συρματοπλεγμάτων.

Και να’ ταν μόνο αυτοί οι νόμοι!... Δεν ήταν… Είχε βγάλει τόσους πολλούς νόμους ο Αρπατίλαος, που οι ταλαίπωροι οι Ουρανουπολίτες, ό,τι και να κάνανε, δεν μπορεί, όλο και κάποιον θα παραβιάζανε.

Ο λόξιγκας, ας πούμε, απαγορευόταν αυστηρά· κι όποιος φταρνιζόταν ή έξυνε τη μύτη του ή έκανε κατακόρυφο στο μπαλκόνι του έπρεπε να πληρώνει βαρύ πρόστιμο.

Τώρα που σας είπα τι έκανε με το μαύρο φτερό, έφτασε η ώρα να σας πω τι έκανε με το τηλεσκόπιο. Το έπαιρνε λοιπόν, πήγαινε στον πιο ψηλό πύργο του παλατιού, που είχε δώδεκα παράθυρα, και παρατηρούσε την επικράτειά του, που απλωνόταν σαν πιάτο ολόγυρά του. Μόλις έβλεπε κάτι που του άρεσε, την πιο λαχταριστή τηγανητή πατάτα στο τηγάνι καμιάς νοικοκυράς, ας πούμε ή την πιο σπαρταριστή τσιπούρα στα δίχτυα κανενός ψαρά, ειδοποιούσε με το γουόκι τόκι τους φρουρούς του, που έσπευδαν με τις μοτοσικλέτες τους, την άρπαζαν, την έβαζαν σε μια χρυσή χαρτοσακούλα και του την έφερναν.

Δεν είναι λοιπόν ν’ απορεί κανείς που οι Ουρανουπολίτες αντιπαθούσαν φοβερά τον Αρπατίλαο. Καμιά φορά, μάλιστα, του έβγαζαν τη γλώσσα ή έκαναν γκριμάτσες πίσω από την πλάτη του. Άλλοτε πάλι, τάχατες από απροσεξία, πετούσαν μπανανόφλουδες μπροστά στην πύλη του παλατιού, για να γλιστράει και να πέφτει, όταν έβγαινε από το παλάτι, για να επιθεωρήσει τα ορυχεία.

Σχόλια
Τι συμβαίνει όταν σε μια κοινωνία χάνεται η ελπίδα; 
Τι κάνουν οι φαταούλες της εξουσίας όταν κανείς δεν διαμαρτύρεται για τα νέα μέτρα;
Ποιος μπορεί να δώσει νέο όραμα στους ανθρώπους, ώστε να αναζητήσουν ένα καλύτερο αύριο; 

Με τα άκρως επίκαιρα αυτά ερωτήματα και άλλα, ασχολείται η κλασική πια τούτη ιστορία. Όποιος τη διαβάσει θα βρει και τις σχετικές απαντήσεις, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στην περίπτωση της Ουρανούπολης. Το επόμενο βήμα είναι να τις προσαρμόσουμε και στη δική μας κοινωνία, που κοντεύει να σταματήσει να ονειρεύεται αλλά και να σκέφτεται, τουλάχιστον με γνώμονα τις αξίες που πρέπει. Μάλλον ξεχάσαμε το πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος.

Το βιβλίο είναι έτσι κι αλλιώς από τα πιο αγαπημένα των παιδιών και ανεβαίνει διασκευασμένο κάθε χρόνο σε δεκάδες σχολικές παραστάσεις. Πριν από λίγο καιρό μάλιστα το είχαμε απολαύσει και στο Εθνικό Θέατρο σε μια φαντασμαγορική παραγωγή της οποίας τα τραγούδια κυκλοφορούν πλέον ελεύθερα στο διαδίκτυο.

Χρήση στην τάξη
Τα πανέμορφα πρωτογράμματα του Βαγγέλη Παυλίδη μπορούν να αποτελέσουν έμπνευση για να δοκιμάσουμε να ζωγραφίσουμε και μεις τα δικά μας στην τάξη! Τι εικόνες θα διαλέγατε εσείς για να στολίσετε το πρώτο γράμμα του ονόματός σας; 




Τα μαγικά μαξιλάρια της τρόικας του Αρπατίλαου είναι γεμάτα απαίσια πράγματα και προκαλούν εφιάλτες σε όσους τα χρησιμοποιούν. Αν, μιμούμενοι τους μαθητές του Αντώνη, αποφασίζατε αύριο να φτιάξετε τα δικά σας αντιεφιαλτικά μαξιλάρια, τι θα βάζατε μέσα τους για να δείτε τα ομορφότερα όνειρα στον κόσμο και να γεμίσετε ελπίδα τους συνανθρώπους σας;

Share/Bookmark

3 σχόλια:

Sting είπε...

Καλοοοοο

Ανώνυμος είπε...

Πολυ ωραίο βιβλιο,διακτικό με νόημα!κάνεμε μια εργασια στο σχολειο σχετικα με αυτο το βιβλιο και ηταν καταπληκτικο!

Ανώνυμος είπε...

Χάλια

Δημοσίευση σχολίου

διαβάσαμε και σχολιάζουμε...σχολιάζουμε...σχολιάζουμε...