Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2011

Βιβλιοφάγος... κατά λάθος!

Υπόθεση
Ο Πέτρος θέλει να ταξιδεύει και να ζει φανταστικές περιπέτειες. Καθόλου όμως δεν του αρέσει να διαβάζει, ειδικά όταν τον πιέζουν να το κάνει με το ζόρι. Όταν ο θείος του ο ναυτικός φεύγει για την Κίνα, ο μικρός του ζητάει για σουβενίρ ένα κομμάτι της μακρινής χώρας. Μετά από λίγο καιρό, ο ταχυδρόμος του φέρνει σπίτι ένα βιβλίο. Θα αλλάξει άραγε τη στάση του προς το διάβασμα;

Χαρακτηριστικά 
Εκδότης: Πατάκης
Συγγραφέας: Μαρία Παπαγιάννη
Εικονογράφηση: Σοφία Τουλιάτου – Πέτρος Μπουλούμπασης
ISBN: 978-960-16-1931-6
Έτος 1ης Έκδοσης: 2006
Σελίδες: 24
Τιμή: περίπου 4 ευρώ
Ηλεκτρονική αγορά εδώ
Τάξεις: Α’, Β', Γ'

Κριτική
Μια ακόμα μικρή και χαριτωμένη ιστορία από τη σειρά χωρίς σωσίβιο (Καβουράκια – 250 λέξεις). Για μια ακόμη φορά έχει δοθεί προσοχή, ώστε οι λέξεις να είναι απλές και οι προτάσεις σύντομες, για να μην δυσκολεύονται οι νέοι αναγνώστες στα πρώτα τους βήματα. Η εικονογράφηση είναι ιδιαίτερα προσεγμένη, και συνοδεύει τις λίγες γραμμές κειμένου σε κάθε σελίδα. Αυτή τη φορά, τα κουίζ στο τέλος του βιβλίου είναι εντός θέματος, αλλά μάλλον εκτός κλίματος, καθώς προσωπικά το θεωρώ σχεδόν ακατόρθωτο ένας μαθητής Α’ δημοτικού να καταφέρει από τη ζωγραφιά ενός πυλώνα να αναγνωρίσει τον πύργο του Άιφελ και μάλιστα να πει πως βρίσκεται στο Παρίσι. Ο δεύτερος γρίφος αφορά αριθμητικές παραστάσεις με προσθαφαιρέσεις, οπότε πιστεύω ότι έστω και με δυσκολία ή εξωτερική βοήθεια, οι μαθητές θα ανταποκριθούν.

Το βιβλίο θα το προτείναμε κυρίως σε παιδιά Α’ και Β’ τάξης, θα μπορούσαν όμως να το διαβάσουν και μικρότερα που προετοιμάζονται για το σχολείο ή μεγαλύτερα που αντιμετωπίζουν δυσκολίες και χρειάζονται ένα εύκολο κείμενο να ενισχύσει την αναγνωστική τους αυτοπεποίθηση. 

Το δίδαγμα σε αυτό το κείμενο, είναι ότι με ένα βιβλίο μπορείς να ταξιδέψεις. Ίσως και μακρύτερα απ’ ό,τι με μια βάρκα. Επίσης, οι γονείς που θα το διαβάσουν, ίσως αντιληφθούν ότι δεν πρέπει να πιέζουν τα παιδιά να αγαπήσουν το διάβασμα, γιατί η πίεση τα οδηγεί στο άλλο άκρο. Η ανάγνωση είναι απόλαυση και μόνο ως τέτοια πρέπει να γίνεται αντιληπτή. Και πού ξέρει κανείς; Ακόμα και αν οι μέθοδοι που εφαρμόζουμε στο σπίτι και στο σχολείο αποτύχουν, μπορεί ένα τυχαίο γεγονός, (στην ιστορία είναι μια μπάλα που χτυπάει στο βιβλίο) να οδηγήσει τον μαθητή στον δρόμο της φιλαναγνωσίας.

Αξίες - Θέματα
Φιλαναγνωσία

Απόσπασμα 
Στον Πέτρο άρεσαν πολύ τα ταξίδια.
Ήθελε μόνο να ταξιδεύει.

Όταν ήτανε μικρός, έριχνε φύλλα στο
νερό για να τα βλέπει να ταξιδεύουν.

Μεγαλύτερος έφτιαχνε καραβάκια από
χαρτί, ακόμα μεγαλύτερος, καραβάκια
από ξύλο και πανί.

Όχι, δεν του άρεσε καθόλου το διάβασμα.
Όταν οι μεγάλοι του φώναζαν να ανοίξει
κανένα βιβλίο, αυτός δεν είχε χρόνο για

χάσιμο, ήθελε δράση, ήθελε μυστήριο,
ήθελε εξερεύνηση και περιπέτεια.

Ήθελε ταξίδια κι όλο ζήλευε το θείο του
το Νικόλα, τον καπετάνιο, που του έστελνε
μεγάλες κάρτες από τα ταξίδια του
σε χώρες μαγικές.


Share/Bookmark

1 σχόλιο:

Chesterbrook Academy Elementary είπε...

What a great story.
Children learn best through adventure and exploration.

Thanks for sharing

Δημοσίευση σχολίου

διαβάσαμε και σχολιάζουμε...σχολιάζουμε...σχολιάζουμε...