Τσέπες γεμάτες λέξεις

Υπόθεση

Οι τσέπες του Οδυσσέα ήταν γεμάτες λέξεις. Εκείνο το πρωινό ήταν αποφασισμένος να τις σκορπίσει στα κύματα, να τις αφήσει να πετάξουν όσο πιο μακριά γίνεται. Τα κατάφερε άραγε ή μήπως κάποιος είχε αποφασίσει να χαλάσει τα σχέδιά του;

Χαρακτηριστικά
Εκδότης: Πατάκης
Συγγραφέας: Δέσποινα Μπογδάνη - Σουγιούλ
Εικονογράφηση: Μαρίνα Μαρκολίν
ISBN: 978-960-16-2634-5
Έτος 1ης Έκδοσης: 2008
Σελίδες: 22
Τιμή: περίπου 4 ευρώ
Ηλεκτρονική αγορά εδώ
Τάξεις: Α’, Β’, Γ'


Κριτική

Μια όμορφη ιστορία και πάλι από την πολύ φροντισμένη σειρά χωρίς σωσίβιο, στο επίπεδο Καβουράκια (κείμενο μέχρι 250 λέξεις). Παρότι η διήγηση κινείται αυτή τη φορά στα όρια της φαντασίας, η γλώσσα παραμένει σχετικά απλή και οι προτάσεις σαφείς. Τα νοήματα ωστόσο που κρύβονται πίσω από τις λέξεις, οι μικροί αναγνώστες θα περάσει καιρός πριν αρχίσουν να τα αντιλαμβάνονται στην πληρότητά τους. Η επιμέλεια είναι όπως πάντα υποδειγματική, και η πολύχρωμη εικονογράφηση δένει απόλυτα με το κείμενο ακολουθώντας το στα μονοπάτια του ονείρου. Το έργο της εικονογράφου ταυτίζεται μάλιστα τόσο με το πνεύμα της ιστορίας, που άνετα θα μπορούσε κανείς να υποθέσει πως πρώτα δημιουργήθηκαν οι εικόνες και έπειτα βρέθηκαν οι λέξεις να τις συνοδεύσουν. Στο τέλος του βιβλίου, περιμένουν τους αναγνώστες δύο δραστηριότητες. Η πρώτη, καλεί τα παιδιά να βάλουν στη σειρά μερικές από τις εικόνες της ιστορίας, διαμορφώνοντας έτσι τον –ακατάληπτο γι’ αυτά- τίτλο Άξιον Εστί. Η δεύτερη, επίσης εκτός κλίματος για μαθητές Α’ δημοτικού, τους ζητάει να συμπληρώσουν τα στοιχεία της ταυτότητας του Οδυσσέα Ελύτη, χρησιμοποιώντας κάποιες λέξεις στο κάτω μέρος της σελίδας. Τους δίνεται έτσι η ευκαιρία να έρθουν για πρώτη φορά σε επαφή με την έννοια βραβείο Νόμπελ.

Το βιβλίο προτείνεται κυρίως σε παιδιά Α’ και Β’ τάξης, θα μπορούσαν όμως να το διαβάσουν και μεγαλύτερα, δοκιμάζοντας να φτιάξουν δικές τους ιστορίες πάνω στις εικόνες, ή και μικρότερα, που προετοιμάζονται για το σχολείο και θέλουμε να έρθουν σε μια πρώτη επαφή με τον κόσμο της δημιουργίας και της ποίησης.

Το διήγημα περιγράφει ένα φανταστικό επεισόδιο από την παιδική ζωή του μεγάλου μας ποιητή Οδυσσέα Ελύτη. Μου είναι άγνωστο αν ο ίδιος το έχει διηγηθεί στο παρελθόν ή αν το όλο είναι αποκύημα της φαντασίας της συγγραφέως. Όπως και να ‘χει, δεν υπάρχουν πολλά σημεία για σχολιασμό, αφού ουσιαστικά πρόκειται για μια βιογραφική ιστορία αναστοχασμού και φαντασίας. Ως τέτοια, δεν επηρεάζει τις σχέσεις των παιδιών με τους γονείς ή τους συμμαθητές τους, αλλά μονάχα τη σχέση τους με την τέχνη.

Οι συγκεκριμένοι αναγνώστες στους οποίους απευθύνεται η σειρά, είναι βέβαια νωρίς για να το συνειδητοποιήσουν αυτό, η επαφή όμως με περισσότερα αναγνώσματα αντίστοιχης θεματολογίας, ίσως τους βοηθήσει στο μέλλον να νιώσουν πιο ελεύθεροι στην έκφραση των ιδεών και των συναισθημάτων τους μέσα από τη δημιουργία.

Αξίες - Θέματα

Φαντασία, Δημιουργικότητα

Απόσπασμα  
Πάντα πίστευα ότι ζούσα
μια συνηθισμένη ζωή.
Εκείνο το καλοκαίρι
άλλαξα γνώμη.

Ας πάρουμε όμως τα
πράγματα από την αρχή…

Τα καλοκαίρια συνήθως μ’ έβρισκε
κανείς σκαρφαλωμένο στον πιο
ψηλό βράχο, να ξεκινάω μακρινά
ταξίδια με τη φαντασία μου,

μπλεγμένος ανάμεσα στις γαλάζιες
και άσπρες γάζες της θάλασσας
και τ’ ουρανού.

Εκείνο το απόγευμα κατηφόριζα βιαστικά
Το δρομάκι για τη θάλασσα. Είχα, βλέπετε,
Γεμάτες τις τσέπες μου με λέξεις.

Έπρεπε να προλάβω να τις σκορπίσω
στα κύματα πριν σκοτεινιάσει.

Τσέπες γεμάτες λέξεις