Ο Ισίδωρος και ο ναυαγός

Υπόθεση

Μια μέρα που βαριέται πολύ, ο 9χρονος Ισίδωρος αρχίζει να παρατηρεί τα ψάρια στα πλακάκια της κουζίνας. Το μυαλό του ταξιδεύει χάρη σε βιβλία και ταινίες που έχει δει και φτάνει στους ναυαγούς. Αποφασίζει μια μέρα να γράψει γράμμα σε κάποιον ναυαγό, εξηγώντας του τι κάνει ο ίδιος όταν βαριέται. Το δίνει έπειτα στον πατέρα του για να το αφήσει με ένα μπουκάλι στη θάλασσα καθώς θα πηγαίνει στη δουλειά. Η απάντηση από "τον ναυαγό" έρχεται αρκετά αργότερα, και εγκαινιάζει μια ιδιαίτερη αλληλογραφία, που θα φέρει τον Ισίδωρο και τον πατέρα του ξανά κοντά.
 

Χαρακτηριστικά
Εκδότης: Πατάκης
Συγγραφέας: Αμάντα Μιχαλοπούλου
Εικονογράφηση: Σοφία Τουλιάτου
ISBN: 978-960-16-2587-4
Έτος 1ης Έκδοσης: 2008
Σελίδες: 50
Τιμή: περίπου 4 ευρώ
Ηλεκτρονική αγορά εδώ
Τάξεις: Β', Γ', Δ'

Κριτική

Η πρώτη ιστορία του Ισίδωρου αναφέρεται στην αλλοτρίωση των σχέσεων μέσα στην οικογένεια και προτείνει μια απλούστατη λύση: περισσότερο ενδιαφέρον, επαφή, ειλικρίνεια και αγάπη! Από το 2008 ωστόσο αρκετά έχουν αλλάξει, και το κύριο πρόβλημα δεν είναι πλέον η υπεραπασχόληση των γονέων - έτσι η συνέχεια των περιπετειών του Ισίδωρου με το Διακοπές στο Σπίτι, ήρθε το 2010 να μας μιλήσει για την οικονομική κρίση. Το ο Ισίδωρος και ο ναυαγός προτείνεται τόσο στις μικρές, όσο και στις μεσαίες τάξεις του δημοτικού. Στο τέλος του μπορείτε να βρείτε ένα λεξιλόγιο με όρους από το κείμενο και δύο δραστηριότητες για λίγο μεγαλύτερα παιδιά: η πρώτη τα καλεί να αποκωδικοποιήσουν ένα κρυφό μήνυμα από κώδικα μορς και η δεύτερη τους μαθαίνει να φτιάχνουν γαϊδουρόκομπους και καντηλίτσες!

Γλώσσα απλή και κατανοητή Γραμμένο με μεγάλη ευαισθησία αλλά και δημιουργικότητα

Αξίες - Θέματα
Οικογένεια, Φαντασία, Αγάπη

Σκηνές που ξεχωρίσαμε

Λίγες εβδομάδες αφού το διάβασα, στο μυαλό μου είχε μείνει η σκηνή όπου ο μπαμπάς επιστρέφει σπίτι, αγκαλιάζονται με τον μικρό Ισίδωρο και χτυπούν ο ένας τον άλλο στην πλάτη... (σ. 33)

Εικονογράφηση
Ασπρόμαυρη, πλούσια και έξυπνη. Με έπαινο από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, συμπληρώνει το κείμενο και αλληλεπιδρά μαζί του άριστα.

Απόσπασμα

Με λένε Ισίδωρο και σίγουρα θα μ’ έχετε δει εδώ τριγύρω. απλώς, κανείς δεν πολυπροσέχει ένα εννιάχρονο αγόρι με γυαλιά. Μένω σ’ εκείνη την πολυκατοικία, στο βάθος, τέταρτος όροφος, η πόρτα δεξιά, κι ο καλύτερός μου φίλος είναι ένας ναυαγός. Δε μου έχει στείλει φωτογραφία του, αλλά τον φαντάζομαι μουσάτο, με σκληρά χέρια από τις δουλειές στο νησί του. Και δε μου γράφει συχνά, μόνο όταν βρίσκει χρόνο.

Όλα άρχισαν μια μέρα που βαριόμουν. Όταν βαριέμαι, μετράω τα πλακάκια της κουζίνας μας. Κίτρινο ψάρι, τρία πλακάκια, κόκκινο ψάρι, εφτά πλακάκια και πάλι κίτρινο ψάρι. Αν το κίτρινο ψάρι και το κόκκινο ψάρι ζούσαν στο ίδιο πλακάκι, θα βαριόντουσαν άραγε;

Τα ψάρια ζουν στο νερό. Κάπου εκεί κοντά θα πρέπει να ζει κι ένας ναυαγός. Κι είναι μόνος του. Το ξέρω, επειδή έχω διαβάσει αρκετά βιβλία με ναυαγούς που ψαρεύουν. Κι έχω δει ταινίες με αξύριστους ναυαγούς που φτιάχνουν σχεδίες ή τρίβουν πέτρες για ν’ ανάψουν φωτιά. Στη φωτιά ψήνουν το ψάρι και το τρώνε με τα χέρια, επειδή δεν τους βλέπει κανείς. Ποιος να τους δει στην ερημιά;

Σκεφτόμουν συχνά το ναυαγό και τη ζωή στο νησί του κι εκείνη τη μέρα αποφάσισα να του γράψω ένα γράμμα και να το ρίξω στο νερό. Όταν είσαι μόνος σου, περιμένεις συνέχεια μια καλή είδηση, κάτι για να χαρείς, έτσι δεν είναι; Έσκισα μια σελίδα από το τετράδιο γλώσσας και έγραψα, με καθαρά γράμματα:

«Αγαπητέ Ναυαγέ,

Με λένε Ισίδωρο. Μερικές φορές βαριέμαι, αλλά εσύ θα πρέπει να βαριέσαι πολύ περισσότερο στο ίδιο μέρος συνέχεια. Γι’ αυτό σκέφτηκα να σου γράψω τι κάνω εγώ όταν βαριεμαι, μήπως πάρεις καμιά ιδέα:

- Κοιτάζω τα σύννεφα που περνούν.

- Μετράω πόσα βήματα είναι από την εξώπορτα του σπιτιού ως το δωμάτιό μου.

- Ανοίγω το ντουλάπι με τα μπαχαρικά και διαβάζω τα ονόματά τους.

Χρήση στην τάξη

Το βιβλίο είναι ήδη αγαπητό και διαδεδομένο, οπότε μπορείτε να βρείτε στο διαδίκτυο έτοιμα φύλλα εργασίας, αλλά και μέσω του Μικρού αναγνώστη να ακούσετε στην τάξη τη μισή σχεδόν ιστορία από την ωραία φωνή του ηθοποιού Γιάννη Χαρίση. Η πρώτη σκέψη που ίσως έρχεται στο μυαλό διαβάζοντας το διήγημα, είναι να το αξιοποιήσουμε γράφοντας μαζί με τους μαθητές, γράμματα σε μπουκάλια. Η οικολογική συνείδηση επιβάλλει φυσικά να μην τα πετάξουμε στη θάλασσα, μπορούμε όμως να τα ανταλλάξουμε μεταξύ μας και στη συνέχεια να τα απαντήσουμε!

Εξίσου σημαντικό θα ήταν να προσπαθήσουμε να διδαχτούμε από την αχαλίνωτη δημιουργικότητα της συγγραφέως. Μήπως λοιπόν θα μπορούσαμε να σταθούμε στα διαφορετικά πράγματα που κάνει ο Ισίδωρος όταν βαριέται και να συζητήσουμε στην τάξη για τις εναλλακτικές λύσεις σε ένα πρόβλημα, όταν το προσεγγίζουμε από διάφορες οπτικές γωνίες; Συμπληρωματικά μπορούμε να συμβουλευτούμε και τη Γραμματική της Φαντασίας (Τζ. Ροντάρι). Περνώντας από τη θεωρία στην πράξη, ας δοκιμάσουμε μέσω ιδεοθύελλας να βρούμε λύσεις για ένα υπαρκτό πρόβλημα του σχολείου μας, και να τις προτείνουμε έπειτα στον διευθυντή.

Τέλος, αν η μέρα είναι κατάλληλη για δημιουργία, θα μπορούσαμε να προσκαλέσουμε τους μαθητές σε μια φανταστική συνάντηση κορυφής, όπου όλοι μαζί θα επινοήσουμε ιστορίες στις οποίες να συναντιούνται ο Ισίδωρος, ο Ροβινσώνας και ο Πι από την προηγούμενη παρουσίαση. Καλή διασκέδαση!

Στον Πανορμίτη της Σύμης, καταφθάνουν μπουκάλια με μηνύματα και αφιερώματα απ΄όλο τον κόσμο

Ο Ισίδωρος και ο ναυαγός