Ο τζίτζικας ο Τζίτζι... τζικ

Υπόθεση

Όλα ξεκινούν όταν ο Τζίτζικας φωτογραφίζει μια κόκκινη πεταλούδα και έπειτα τις φιλενάδες της που ζήλεψαν και έτρεξαν κοντά του για να φωτογραφηθούν κι εκείνες. Πηγαίνει στη συνέχεια στο φίλο του τον Λαγό που έχει εκδοτικό οίκο και του προτείνει να τυπώσουν ένα παιδικό βιβλίο με πεταλούδες. Η γραμματέας μελισσούλα προτείνει το βιβλίο να είναι με μέλισσες, ενώ η θυρωρίνα χρυσόμυγα να είναι με χρυσόμυγες. Και καθώς όλοι θέλουν το δικό τους είδος να απαθανατιστεί, ο Τζίτζικας βρίσκεται ξαφνικά σε δουλειές με φούντες...

Χαρακτηριστικά
Εκδότης: Πατάκης
Συγγραφέας: Αγαθή Δημητρούκα
Εικονογράφηση: Τατιάνα - Ραΐση Βολανάκη
ISBN: 960-378-903-8
Έτος 1ης Έκδοσης: 2001
Σελίδες: 45
Τιμή: περίπου 0,70 ευρώ
Ηλεκτρονική αγορά εδώ
Τάξεις: Α', Β', Γ'

Κριτική

Χαριτωμένη μικρή ιστορία από τη συλλογή μικρά σπουργιτάκια, τόσο απλή που δεν αφήνει ιδιαίτερα περιθώρια σχολιασμού. Προτείνεται περισσότερο σε παιδιά των πρώτων τάξεων του δημοτικού, που έχουν ήδη κατακτήσει τον μηχανισμό ανάγνωσης.

Επιμέλεια: Απλή αλλά πολύχρωμη εικονογράφηση, Πρωτογράμματα, χωρισμός σε μικρά κεφάλαια Υλικό: φυλλάδιο με δραστηριότητες  εδώ

Η συντακτική πλοκή είναι κατά σημεία σύνθετη (επαυξημένες προτάσεις, μετοχές) για μικρούς μαθητές, οι οποίοι ίσως χρειαστούν βοήθεια και για να κατανοήσουν κάποιες λέξεις (εσπρέσο στρέτο) έννοιες (οικειότητα) αλλά και το βαθύτερο νόημα της ιστορίας

Αξίες - Θέματα

Φαντασία, Φωτογραφία

Εικονογράφηση

Απόσπασμα
Τη στιγμή εκείνη άνοιξε
η πόρτα που έγραφε "Διευθυντής"
και βγήκε, ντυμένος ωραία και
αρκετά ευδιάθετος, ο ίδιος ο κύριος
Λαγός. Και, βλέποντας μπροστά του
τον τζίτζικα, του είπε, όχι σαν
βουλευτής σε ψηφοφόρο του,
αλλά σαν φίλος αδελφικός:

- Ω, τον καλό μου, τον αγαπητό
μου φίλο τον κύριο Τζίτζικα!
Ποιος καλός άνεμος σε φέρνει
στα λημέρια μας;

- Ο άνεμος της καλλιτεχνίας,
απάντησε γελαστός ο τζίτζικας.
Εδώ τις έχω τις πεταλουδίτσες,
εδώ, μέσα στο φάκελο.

- Και δε φοβάσαι να μη σκάσουν,
οι καημένες; ρώτησε ανήσυχος
ο κύριος Λαγός.

Κι ο τζίτζικας, κάνοντας λίγο
χιούμορ κι ελαφρό, απάντησε:

- Για να μη σκάσουνε λοιπόν,
κλεισμένες σ' ένα φάκελο,
μπορούμε να τις βγάλουμε από δω
και να τις βάλουμε σ' ένα βιβλίο!

- Μα... κάτι πήγε να πει
ο κύριος Λαγός.

- Να μη σε ταλαιπωρώ,
τον πρόλαβε και τον καθησύχασε
ο κύριος Τζίτζικας. Οι πεταλούδες
είναι σε φωτογραφίες. Ορίστε,
κοίταξέ τες και πες μου
πώς σου φαίνονται.

- Λέω κι εγώ, είπε
με ανακούφιση ο κύριος Λαγός.
Μα, τότε, δεν είναι καλύτερα
να περάσουμε στο γραφείο μου,
να τις δούμε και να τα πούμε
με ησυχία, πίνοντας το καφεδάκι μας,
όπως πάντα;

- Βεβαίως! αναφώνησε και
με το φίλο του συμφώνησε
ο τζίτζικάς μας και...

- Τι καφέ προτιμάτε να σας
φέρω, κύριε Τζίτζικα; ρώτησε,
σαν καλή γραμματέας, η κυρία
Μέλισσα.

- Έναν ελαφρύ γαλλικό,
παρακαλώ, αν δε σας βάζω σε κόπο,
είπε, γεμάτος ευγένεια, ο τζίτζικας,
και μπήκε πρώτος στο γραφείο.

- Κάθισε, αγαπητέ μου, του είπε
ο κύριος διευθυντής.

- Ευχαριστώ, ψιθύρισε ο κύριος
φωτογράφος μας.

Ώσπου να φέρει η κυρία Μέλισσα
τους καφέδες, τον ελαφρύ γαλλικό
του τζίτζικα και τον εσπρέσο,
ως συνήθως στρέτο, του λαγού,
παρ' όλο που τους έφερε αμέσως
ο κύριος διευθυντής όχι μόνο
πρόλαβε και είδε τις φωτογραφίες
όλες, αλλά πρόλαβε ακόμα και
να ενθουσιαστεί μ' αυτές. Οπότε
γύρισε προς τον τζίτζικα και
του είπε:

- Η δουλειά σου είναι υπέροχη!
Θα φτιάξουμε ένα πολύ όμορφο
παιδικό βιβλίο.

- Έτσι πιστεύω κι εγώ, είπε
ο τζίτζικας, με τα μάτια του και
τα φτερά του να λάμπουνε
από χαρά. Ένα βιβλίο με πεταλούδες
είναι ό,τι πρέπει για τα παιδιά!

Σχόλιο

Η κεντρική ιδέα πίσω από την ιστορία, είναι πως το τερέτισμα των τζιτζικιών, θα μπορούσε να προέρχεται από τη φωτογραφική τους μηχανή. Γι' αυτό λοιπόν μην ξαφνιαστείτε αν ακούσετε κάποια στιγμή κοντά σας αυτό το τζίτζιι...τζικ, τζίτζιιι... τζικ, τζίτζιιι... τζικ. Χαμογελάστε, απλά, και πάρτε πόζα, αναφέρεται στον επίλογο (σ. 45) Στην ψηφιακή ωστόσο εποχή, ο ήχος αυτός είναι ένα απλό ηχητικό εφέ για να συνδέει τα σύγχρονα μοντέλα μηχανών με τα παλαιότερα (πριν το 1994), που χρησιμοποιούσαν φιλμ (λίγα λόγια για την εξέλιξη των φωτογραφικών μηχανών εδώ).

Όπως φαίνεται και στο απόσπασμα, στο κείμενο επιβεβαιώνονται τα κυρίαρχα πρότυπα των φύλων. Διευθυντής είναι ο Λαγός και γραμματέας η Μέλισσα, που φυσικά ψήνει και τους καφέδες. Αντίθετα, άλλα στερεότυπα όπως αυτό του τεμπέλη τζίτζικα (σ.36) βλέπουμε πως ανατρέπονται, αφού ο φωτογράφος εργάζεται πραγματικά σκληρά, μέχρι που φτάνει ο χειμώνας. Πληροφοριακά, τα τζιτζίκια ανάλογα με το είδος τους, ζουν γύρω στα 4 χρόνια κάτω από τη γη και 2 έως 17 χρόνια στα δέντρα.

Ο τζίτζικας ο Τζίτζι... τζικ