Ο ολυμπιονίκης που έβλεπε τα ψάρια να περνούν

Υπόθεση

Το βιβλίο αυτό στηρίζεται σε μεγάλο μέρος στην πραγματική ιστορία του Θεαγένη από τη Θάσο, έτσι όπως μας την παραδίδει ο αρχαίος Έλληνας γεωγράφος και ιστορικός Παυσανίας στα "Μεσσηνιακά Ηλιακά". Ο ολυμπιονίκης λοιπόν Θεαγένης (5ος αι. π.Χ.), είχε τιμηθεί με πάνω από χίλια στεφάνια σε διάφορους αγώνες. Ήδη από παιδί, όλοι τον θαύμαζαν για τη δύναμή του, όχι όμως και ο Κλέωνας, που μαζί με τον Αρίσταρχο ήταν οι καλύτεροι φίλοι του μετέπειτα ολυμπιονίκη. Και ο λόγος; Επειδή κι αυτός, όπως κι ο Θεαγένης, είχε ένα μεγάλο ελάττωμα: ήταν αλαζόνας και ήθελε πάντα να κερδίζει… Όμως η τύχη το έφερε έτσι, ώστε στους πρώτους Ολυμπιακούς Aγώνες που έλαβε μέρος ο Θεαγένης, να κληρωθεί για να αντιμετωπίσει τον Κλέωνα.

Χαρακτηριστικά 

Εκδότης: Πατάκης

Συγγραφέας: Φίλιππος Μανδηλαράς

Εικονογράφηση: Έλλη Γρίβα

ISBN: 9601606610

Έτος 1ης Έκδοσης: 2002

Σελίδες: 101

Τιμή: περίπου 3 ευρώ

Ηλεκτρονική αγορά εδώ

Τάξεις: Δ', Ε'

Κριτική

Το θέμα γύρω απ' το οποίο περιστρέφεται η υπόθεση είναι αρκετά ενδιαφέρον, και το γεγονός ότι βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα το κάνει ακόμα πιο ελκυστικό.

Ωστόσο η απουσία εικονογράφησης, ο περιγραφικός/περιφραστικός λόγος και οι μακροσκελείς προτάσεις, θεωρώ ότι μπορεί να κουράσουν σε έναν βαθμό τους μαθητές, ειδικά εκείνους που αναζητούν ένα ανάλαφρο βιβλίο με έξυπνους διαλόγους και γρήγορη πλοκή. Άλλα πάλι στοιχεία, όπως ένας ελαφρύς διδακτισμός και μια κάποια γραφικότητα που φαίνεται να διαπνέουν το συγγραφικό ύφος, μπορεί σε κάποιες στιγμές να προβληματίσουν τους μικρούς αναγνώστες. Από την άλλη, το μικρό μέγεθος των κεφαλαίων, όπως και το γεγονός ότι το βιβλίο επιτρέπει (και προτείνει) διαφορετικούς τρόπους ανάγνωσης, είναι σίγουρα διασκεδαστικό και τους δίνει μια ενδιαφέρουσα επιλογή.

Προτείνεται για παιδιά Δ' (περισσότερο λόγω θέματος) και Ε' τάξης, ενώ πιστεύω ότι περισσότερο θα αρέσει στα αγόρια, και μάλιστα εκείνα που ενδιαφέρονται για τον αθλητισμό και την αρχαία ιστορία.

Το βιβλίο αυτό μπορεί να αποτελέσει για τους μικρούς αναγνώστες μια όμορφη εισαγωγή στον κόσμο του ιστορικού μυθιστορήματος. Από τον κόσμο αυτό έχουν να κερδίσουν πολλά, θα πρέπει ωστόσο πάντα να τον αντιμετωπίζουν με μεγάλη προσοχή και καχυποψία, ώστε να μην παρασυρθούν και μπερδέψουν τα ιστορικά γεγονότα με τα μυθιστορηματικά στοιχεία που προσθέτουν οι εκάστοτε συγγραφείς.

Πέρα από το στοιχείο αυτό της επιφύλαξης, ο συγγραφέας θεωρώ ότι οδηγεί αρκετά επιτυχημένα τους αναγνώστες σε ένα ταξίδι μέσα στο χρόνο, στο οποίο θα γνωρίσουν από κοντά την καθημερινότητα των αρχαίων Ελλήνων, αλλά και τη διαχρονικότητα των ανθρώπινων παθών, όπως η φιλοδοξία και το μίσος, που μας ακολουθούν και μας στιγματίζουν από τις απαρχές της ύπαρξής μας στον κόσμο αυτό.

Αξίες - Θέματα

Φιλία, Μίσος, Φιλοδοξία, Αλαζονεία.

Απόσπασμα

"Κλέωνα, λογικέψου. Μην κάνεις σαν μικρό παιδί. Τι σου έφταιξε το άγαλμα;" είπε έντονα ο Αρίσταρχος.

"Φύγε από τη μέση, γιατί θα την πληρώσεις εσύ. Έχω ορκιστεί εκδίκηση και θα την πάρω. Θα τον καταστρέψω το Θεαγένη!"

Ο Κλέωνας έκανε ένα βήμα προς τον Αρίσταρχο.

Τα παιδιά κατάλαβαν πως δεν παραβρίσκονταν σε μια απλή αντιδικία των δύο γέρων, απ' αυτές που τους έκαναν να γελούν. Τώρα τα πράγματα ήταν πολύ πιο σοβαρά. Ο Κλέωνας φαινόταν μανιασμένος και είχε βάλει στόχο να καταστρέψει το άγαλμα του ήρωα των Θασιτών, του μισητού του αντίπαλου, χωρίς να υπολογίζει τις συνέπειες της πράξης του.

"Κλέωνα, θα σε τιμωρήσουν οι θεοί!" τον απείλησε ο Αρίσταρχος.

"Τι με νοιάζει εμένα για τους θεούς" είπε αφρίζοντας από το θυμό του ο Κλέωνας. "Εδώ δεν τιμώρησαν τον ανίερο" είπε δείχνοντας τον ανδριάντα "τον άνθρωπο που πρόσβαλε το Δία στους Ολυμπιακούς αγώνες και ντρόπιασε την πόλη μας στο πανελλήνιο".

Ο Κλέωνας πήρε μια βαθιά ανάσα και συνέχισε: "Εδώ γκρεμίσατε τα τείχη για χάρη του και τώρα του στήνετε ανδριάντα, λες και έκανε κάτι σημαντικό... Ποιος; Ο άνθρωπος που μας ντρόπιασε..."

"Κλέωνα, ήσουν κι εσύ μεγάλος αθλητής, αλλά άτυχος. Δεν πρέπει να ξεχνάς πόσο σημαντικές ήταν οι νίκες του Θεαγένη" είπε ο Αρίσταρχος προσπαθώντας να ηρεμήσει το συνομήλικό του.

"Ναι, ναι, οι νίκες του..." είπε μανιασμένα ο Κλέωνας. "Τις νίκες του θα πληρώσει τώρα" είπε έξαλλος από το θυμό του κα σήκωσε ψηλά το ραβδί. "Τότε που με εξευτέλισε μπροστά σε όλους τους Έλληνες στο στάδιο της Ολυμπίας, όταν όλοι μου φώναζαν να παραδοθώ , τότε που αντέγραψε την τακτική μου στον τελικό της πυγχμαχίας και κέρδισε, τότε που με χτύπησε πάνω από το φρύδι κι έχω ακόμη την ουλή. Εκδίκησηηηηη..." ούρλιαξε με όλη τη δύναμη των γέρικων πνευμονιών του και όρμησε μανιασμένα στον ανδριάντα.

Ο Κλέωνας συμπεριφερόταν σαν να είχε μπροστά του τον ίδιο το Θεαγένη, την εποχή που ήταν νέοι και πάλευαν για τη νίκη στο στάδιο της Ολυμπίας.

Τα παιδιά ανατρίχιασαν.

Ο ολυμπιονίκης που έβλεπε τα ψάρια να περνούν