Κίκο, η κότα που έμαθε να πετάει

Υπόθεση

Η Κίκο είναι μια μικρή κοτούλα που πιστεύει ότι μπορεί να πετάξει. Ξεκινά λοιπόν μαθήματα...πτήσης, αλλά και έναν αγώνα ενάντια στο κατεστημένο του κοτετσιού. Τα βάζει με όλους όσους πιστεύουν πως τίποτα στον κόσμο δεν αλλάζει και όλα πρέπει να μένουν πάντα όπως τα βρίσκουμε.

Χαρακτηριστικά 

Εκδότης: Πατάκης

Συγγραφέας: Μανόλης Μαυρολέων
Εικονογράφος: Γιώργος Σγουρός 

Σελίδες: 136

1η έκδοση: 01/05/2006

ISBN: 9601618414

Τιμή: περίπου 7 ευρώ

Ηλεκτρονική αγορά εδώ

Τάξεις: Γ', Δ'

Κριτική

Το βιβλίο είναι καλογραμμένο, ζωντανό και σε απλή γλώσσα. Χάρη στο μέγεθος της γραμματοσειράς και τις χαριτωμένες (ασπρόμαυρες) εικόνες σχεδόν σε κάθε δεύτερη σελίδα, διαβάζεται άνετα και από παιδιά μικρότερων ηλικιών.

Προτείνεται ανεπιφύλακτα σε παιδιά Δημοτικού, κυρίως Γ' - Δ' τάξης, αλλά και μεγαλύτερα.

Πιστεύω πως θα αρέσει εξίσου σε αγόρια (πτήσεις) και σε κορίτσια (η ηρωίδα είναι κοτούλα).

Μέσα από το βιβλίο τα παιδιά εισάγονται στις έννοιες της ανατροπής του κατεστημένου, της οικονομίας του αντιπραγματισμού (τα πτητικά μαθήματα της Κίκο πληρώνονται με διήγηση παραμυθιών) και πολύ περισσότερο βλέπουν να ανοίγει ο δρόμος για να ονειρευτούν αυτό που η κοινωνία θεωρεί "απραγματοποίητο". Μπορεί άραγε ο καθένας να φτάσει εκεί που θέλει;

Στο περιθώριο προωθείται η ενσυναίσθηση (τα παιδιά υιοθετούν την οπτική γωνία του κοτόπουλου κάτι που μπορεί να τα οδηγήσει σε πιο χορτοφαγικές επιλογές), ενώ σε ένα μικρό βαθμό καταγγέλλεται και η εφησυχαστική λειτουργία των θεσμών ("ώστε οι κότες που παίρνουν κάθε τόσο οι άνθρωποι δεν πάνε σε άλλο κοτέτσι όπως μας λέει η Κυρα-Καλή!"). Δεν θα ήταν υπερβολή να χαρακτηρίσουμε το ανάγνωσμα έναν μικρό ύμνο στην επιμονή και τη συστηματική προσπάθεια.

Αξίες - Θέματα

Επιμονή, Δικαιοσύνη, Συστηματικότητα, Αυτοεκτίμηση, Εκπαίδευση, Ανταμοιβή κόπων, Ανατροπή κατεστημένου.

Εικονογράφηση

Απόσπασμα

"Όχι! Όχι! Είμαι πουλί! Κοτόπουλο, βέβαια, αλλά τι πάει να πει αυτό; Είμαι πουλί και θα πετάξω! Μου το λέει η καρδιά μου!" είπε δυνατά και ετοιμάστηκε να ξαναπροσπαθήσει.

"Μόνο που, ξέρεις, δεν πετάμε με την καρδιά, αλλά με τα φτερά!"

Ποιος είχε μιλήσει; Γύρισε να δει. Ήταν ένα περιστέρι που τσιμπολογούσε τους σπόρους στο χώμα και την κοιτούσε γεμάτο απορία αλλά και λίγη περιφρόνηση...

"Είμαι ο Βρασίδας και είμαι, όπως βλέπεις, ένα περιστέρι! Σε διαβεβαιώνω, μικρή μου κοτούλα, ότι δεν πετάνε με την καρδιά αλλά με τα φτερά. Με μεγάαααλα φτερά!"

Η Κίκο κοίταξε τα φτερά της με μεγαλύτερη προσοχή. Το περιστέρι πρέπει να είχε δίκιο. Είχε, βέβαια, φτερά, αλλά ήταν μάλλον μικρά σε σχέση με το σώμα της, ενώ του περιστεριού ήταν, σε σχέση με το δικό του σώμα, μεγαλύτερα... Και κάθε φορά που τα κονούσε ένιωθε να κουράζονται γρήγορα, έτσι ακούνητα και αμάθητα που ήταν.

"Αυτό είναι!" σκέφτηκε τότε η Κίκο. "Χρειάζομαι επειγόντως μαθήματα πτήσης! αυτό μου λείπει! Πρέπει να δυναμώσουν οι φτερούγες μου και πρέπει κάποιος που δεν είναι κοτόπουλο αλλά πουλί που πετάει να μου δείξει πώς πετάνε..."

"Ε! Ψιτ! Κύριε... Περιστέρι! Ε! Κύριε Βρασίδα, τι θα έλεγες αν σου ζητούσα να με μάθεις να πετάω;"

"Χα!" κάγχασε τότε το περιστέρι που το λέγανε Βρασίδα. "Μα είσαι κοτόπουλο. Είσαι μόνο ένα κοτόπουλο! Τ' ακούς; Είσαι κο-τό-που-λο! Και όλοι ξέρουμε ότι τα κοτόπουλα δεν πετάνε!"

"Μα... αυτό είναι... είναι άδικο! Είμαστε  κι εμείς τα κοτόπουλα πουλιά. Έχουμε φτερά. Γιατί να μην μπορούμε να πετάξουμε;"

"Δεν ξέρω ούτε με νοιάζει! Είμαι περιστέρι και πετάω. Είσαι κοτόπουλο και δεν πετάς. Έτσι ήταν και έτσι θα 'ναι πάντα!" είπε με ύφος ο Βρασίδας, συνεχίζοντας να τσιμπολογά τους σπόρους που έβρισκε...

"Όχι! Όχι! Δε θα είναι έτσι πάντα! Και δεν πρέπει να ΗΤΑΝ έτσι πάντα"

Προβληματισμοί για Συζήτηση  
Οργάνωση - Στοχοθεσία
Η κοτούλα στο βιβλίο καταφέρνει αυτό που καμιά άλλη κότα δεν κατάφερε πριν από αυτή, να πετάξει! Έχει όμως σχέδιο, επιμονή, και δεν απογοητεύεται από τις δυσκολίες. Υπάρχει άραγε κάποιο όνειρο που και σεις θα θέλατε να πραγματοποιήσετε; Πώς θα μπορούσατε να οργανώσετε την προσπάθειά σας για να το πετύχετε; Μπορείτε να ξεχωρίσετε τα στάδια από τα οποία θα πρέπει πρώτα να περάσετε; Πόσος καιρός μπορεί να σας χρειαστεί μέχρι να φτάσετε τον τελικό σας στόχο;

Φιλία
Πόσο μπορούν οι φίλοι να μας αποτρέψουν ή να μας ενισχύσουν όταν ξεκινάμε μια προσπάθεια; Είναι σωστό να μας βοηθούν πάντα ή κάποιες φορές θα ήταν καλό να μας προειδοποιούν; Εσείς, ενισχύετε τους φίλους σας στις προσπάθειές τους και με ποιον τρόπο;

Πείσμα
Οι προκαταλήψεις και οι απαγορεύσεις, γίνεται καμιά φορά να μας πεισμώσουν περισσότερο αντί να μας αποθαρρύνουν; Μπορείτε να θυμηθείτε κάποιο τέτοιο περιστατικό που διαβάσατε ή σας συνέβη; Είναι λοιπόν το πείσμα κάτι αποκλειστικά καλό; Ή μήπως όχι πάντα; Άραγε, αν κάποιος είναι αρκετά έξυπνος, μπορεί να εκμεταλλευτεί το πείσμα μας για να καταφέρει αυτό που επιθυμεί; Πώς θα μπορούσε να συμβεί αυτό;

Εκπαίδευση
Η Κίκο ζητάει βοήθεια από το περιστέρι για να μάθει να πετάει. Μπορείτε να φανταστείτε πόσο άχαρα, δύσκολα και επίπονα θα ήταν τα μαθήματα μέχρι να τα καταφέρει; Και αν δεν τα κατάφερνε τελικά να πετάξει; Ξέρουμε πάντα όταν ξεκινάμε μια προσπάθεια ότι στο τέλος θα επιτύχουμε; Αν αυτό δεν συμβεί, τότε ο χρόνος μας στα μαθήματα πήγε χαμένος; Και πώς θα μπορούσαμε να αντιδράσουμε έπειτα από μια αποτυχία που μας στοίχισε σε κόπο και χρόνο;

Δικαιοσύνη
Μπορείτε να φανταστείτε τι θα συνέβαινε αν η κουκουβάγια - δικαστής έπαιρνε το μέρος του κόκκορα; Αντιλαμβάνεστε τη σημασία του η Δικαιοσύνη να είναι αμερόληπτη και ανεξάρτητη; Στο σχολείο υπάρχει κάποιος που μπορεί να λύσει τις διενέξεις μας χωρίς να πάρει το μέρος κάποιου; Στο σπίτι; Μέσα σε μια φιλική συντροφιά; Γνωρίζετε ότι τα πιο παλιά χρόνια τον δικαστή σε κάθε χωριό τον έκανε ο μεγαλύτερος σε ηλικία; Πώς το κρίνετε αυτό;

Φυσική
Γνωρίζετε και άλλα πουλιά που δεν μπορούν να πετάξουν εκτός από την κότα; Πώς μπορούν αυτά τα πουλιά να προστατευτούν από τους εχθρούς τους; Έχουν άραγε κάποια πλεονεκτήματα που αντισταθμίζουν αυτή τους την ανικανότητα; Πώς θα μπορούσαν να νιώθουν σε σχέση με τα άλλα είδη που έχουν φτερά και πετούν;

Κίκο, η κότα που έμαθε να πετάει