Ο Ευγένιος είναι ένας χαρισματικός γάτος, υιοθετημένος από τους ανθρώπους στο «μεγάλο σπίτι με τα βιβλία». Όλοι τον αγαπούν και τον θεωρούν αναντικατάστατο. Ειδικά από τη μέρα που τους βοήθησε να εξιχνιάσουν μια μυστηριώδη κλοπή: Εκείνη την άνοιξη, ένας σπάνιος αιγυπτιακός πάπυρος που είχε φτάσει στην Αθήνα για την έκθεση βιβλίου, εξαφανίστηκε! Χάρη στην όσφρηση, την διαίσθησή του αλλά και τις οδηγίες του ντετέκτιβ Μήλιτ Φάρλοου, ο Ευγένιος κατάφερε να βρει το κειμήλιο. Ανάμεσα μάλιστα στα ιερογλυφικά του παπύρου, εντόπισε και ένα πανάρχαιο μυστικό της θεάς Μπαστέτ...
Χαρακτηριστικά
Εκδότης: Μεταίχμιο
Συγγραφέας: Αργυρώ Πιπίνη
Εικονογράφηση: Ελίζα Βαβούρη
ISBN: 978-960-455-850-9
Έτος 1ης Έκδοσης: Απρ. 2010
Σελίδες: 55
Τιμή: περίπου 6 ευρώ
Ηλεκτρονική αγορά εδώ
Τάξεις: Δ', Ε'
Κριτική
Χαριτωμένη αστυνομική περιπέτεια αρχαιολογικού ενδιαφέροντος από τη σειρά αεροπλάνο (8+), που θα αρέσει πολύ στους μικρούς μαθητές, γατόφιλους και μη! Η γραφή είναι απλή και σαφής, ενώ οι λέξεις που δυσκολεύουν τα παιδιά σπάνιες (π.χ. καπέλο με φαρδύ μπορ). Χωρισμός σε κεφάλαια δεν υπάρχει, όμως η πολύχρωμη εικονογράφηση είναι παντού και η πλοκή δεν επιτρέπει στους αναγνώστες να κουραστούν. Προτείνεται περισσότερο σε παιδιά των μεσαίων τάξεων του Δημοτικού, διασκεδαστική όμως θα τη βρουν και τα λίγο μεγαλύτερα, ειδικά αν τους αρέσουν τα μυστήρια!
 |
|
 |
|
Αξίες - Θέματα
Σκηνές που ξεχωρίσαμε
Ο Ευγένιος κοιμάται και βλέπει στον ύπνο του τη θεά Μπαστέτ που τον παρακαλά (και του δίνει στοιχεία) να εξιχνιάσει το μυστήριο της κλοπής του παπύρου της.
Εικονογράφηση
Πολύ χαριτωμένη, πολύχρωμη και πανταχού παρούσα. Υποστηρίζει όμορφα το κλίμα μυστηρίου και ενισχύει τα μηνύματα του κειμένου.
Με βρήκαν όταν ήμουν μικρό γατάκι
-μαζί με τον αδερφό μου- στην οδό
Αθανασίου Διάκου κοντά στην Ακρόπολη.
Για να’ μαστε ειλικρινείς, εγώ τους βρήκα.
Η μαμά μας είχε χαθεί και σίγουρα θα
είχαμε κι εμείς την ίδια τύχη, αν δεν κάναμε
κάτι και μάλιστα γρήγορα. Στην πρώτη
ανοιξιάτικη μπόρα λοιπόν, άρπαξα τον
αδερφό μου απ’ το χέρι και μπήκαμε
τρέχοντας, βρεγμένοι και αξιοθρήνητοι,
στο μεγάλο σπίτι στο νούμερο 4.
Περίεργο πράγμα οι συμπτώσεις! Με
βάφτισαν Ευγένιο, γιατί ήμουν ήμερος και
γλυκός, και τον αδερφό μου που τσίριζε
τον έβγαλαν Μήτσουλα. Τον αδερφό μου
τον υιοθέτησαν αμέσως οι αρχαιολόγοι
στο μουσείο, ενώ εμένα με κράτησαν στο
μεγάλο σπίτι με τα πολλά βιβλία. Με πήραν
υπό την προστασία τους στον δεύτερο
όροφο κι απέκτησα μεμιάς όχι μόνο στέγη
αλλά και πολλούς θαυμαστές. Σ’ αυτό
βέβαια έπαιξε πρώτα απ’ όλα ρόλο
η εντυπωσιακή μου ομορφιά. Γκριζόασπρη
γούνα και λαμπερά πράσινα μάτια. έπειτα
ρόλο έπαιξε και η Λίτσα, που ήταν άσπρη
και αφράτη, και είχε γλυκά μάτια. Αν και
ήμουν μικρός, μπορούσα να διαβάζω τα
πρόσωπα και τα πόδια των ανθρώπων, και
όσα διάβασα στο δικό της πρόσωπο με
συγκλόνισαν και με έπεισαν ότι αυτή θα
ήταν από εδώ και πέρα η πρώτη μου μαμά.
Για κάμποσο καιρό δε μ’ άφηναν να βγαίνω
στον δρόμο.
- Μέχρι να πάρεις λίγο βάρος και να
μεγαλώσεις, αστερισμέ μου, μου έλεγε
η Εύη, η δεύτερη μαμά μου, και με τάιζε.
Και μόλις έτρωγα, εκείνη μ’ έξυνε
κάτω απ’ τον λαιμό. Κι εγώ την
αντάμειβα με το ακαταμάχητο
γουργουρητό μου και με το ουράνιο
νιαουρητό μου. Κι όταν είχα κέφι,
δηλαδή πολύ συχνά, ξάπλωνα και
πρόσφερα την κοιλιά μου για ένα
καλό μασάζ.
Όταν δυνάμωσα και μεγάλωσα, τα
Σαββατοκύριακα μ’ έβγαζαν στον δρόμο.
Όμως ο δρόμος μας είναι μικρός και δε
συμβαίνουν πολλά. Γι’ αυτό κι εγώ
ξεγλίστραγα στο πεζοδρόμιο, πέρναγα δίπλα
απ’ τις σκάλες που κατρακυλάνε μέσα στη
γη και πήγαινα επίσκεψη στον αδερφό μου
στο μουσείο.
Το "σπίτι με τα βιβλία" στην οδό Αθανασίου Διάκου 4, δεν είναι άλλο από το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ), στους χώρους του οποίου στ' αλήθεια κυκλοφορούσε ένας γάτος ονόματι Ευγένιος. Ο ήρωας της ιστορίας είναι λοιπόν πραγματικός. Τραγική ειρωνεία, το ότι αυτό που πλέον δεν είναι πραγματικό, είναι το ίδιο το ΕΚΕΒΙ, αφού λόγω κρίσης (οικονομικής, ηθικής, κλπ.) έχει τυπικά κλείσει και οι αρμοδιότητές του έχουν μεταφερθεί στο Ίδρυμα Ελληνικού Πολιτισμού. Άραγε συμπεριλαμβάνεται και ο Ευγένιος στις αρμοδιότητες αυτές; Ποιος ξέρει; Ίσως κάποτε το Κέντρο επιστρέψει από το Ψυχικό στου Μακρυγιάννη, αφού 100 χρόνια αργότερα -σύμφωνα τουλάχιστον με την αφήγηση-, ο περίεργος γάτος θα ζει στην ίδια περιοχή και θα βολτάρει στο αρχαιολογικό μουσείο της Ακρόπολης.
Η φράση στην τελευταία σελίδα της ιστορίας
Είναι ωραίο να είσαι χρήσιμος, είναι ωραίο να σε εμπιστεύονται. Είναι ωραίο να σ' αγαπούν
είναι όμορφη, αν και δεν είμαι σίγουρος ότι συνδέεται ιδιαίτερα με το υπόλοιπο κείμενο, ούτε και εξηγεί στους μικρούς μας φίλους πώς μπορούν και εκείνοι να αγαπηθούν όπως ο Ευγένιος. Μεταφέρει παρ' όλα αυτά ένα σημαντικό μήνυμα στους αναγνώστες, που θα μπορούσαν να αναζητήσουν τρόπους να γίνουν χρήσιμοι ή αγαπητοί σαν τον γάτο της ιστορίας.
 |
| Αυτή πορτούλα έκλεισε... (Πηγή) |
Στην τάξη μπορούμε να πούμε δυο λόγια για την γραφή των αρχαίων Αιγυπτίων και να ετοιμάσουμε πήλινα πλακίδια αντιγράφοντας και χρωματίζοντας τα ιερογλυφικά της εικονογράφησης ή άλλα που θα βρούμε στο διαδίκτυο. Μέσα από την εφαρμογή Hieroglyph typewriter (στο μενού αριστερά), οι μαθητές μπορούν να γράψουν το όνομά τους και κάποιες απλές λέξεις π.χ. εγώ, εσύ, μπαμπάς, μαμά, κ.ά. στα αρχαία αιγυπτιακά, πατώντας κάτω δεξιά στο εικονικό πληκτρολόγιο.
Στην ώρα των μαθηματικών, θα μπορούσαμε μέσα από μια παρουσίαση στη σελίδα του πανεπιστημίου του Μάντσεστερ να μάθουμε πώς έγραφαν τους αριθμούς την εποχή των Φαραώ.
Στην ώρα των μαθηματικών, θα μπορούσαμε μέσα από μια παρουσίαση στη σελίδα του πανεπιστημίου του Μάντσεστερ να μάθουμε πώς έγραφαν τους αριθμούς την εποχή των Φαραώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
διαβάσαμε και σχολιάζουμε...σχολιάζουμε...σχολιάζουμε...