Δωροβροχή

Υπόθεση

Μια παρέα παιδιών περπατάει μέσα στα χιόνια πηγαίνοντας προς το παρκάκι του σχολείου, όταν ένα κουτί με χρωματιστό περιτύλιγμα πέφτει από τον ουρανό στο κεφάλι του Μάρκου! Μετά το πρώτο ξάφνιασμα, ο μικρός συνέρχεται και διεκδικεί το πακέτο για τον εαυτό του. Σε λίγο, περισσότερα πακέτα κάνουν την εμφάνισή τους, πέφτοντας επάνω στα χέρια, τα πόδια και το κεφάλι του! Με άσχημο τρόπο, δηλώνει στους φίλους του ότι θα τα κρατήσει όλα για εκείνον κι έτσι η παρέα τον αφήνει και πάει να παίξει. Όταν επιστρέφει σπίτι, τα αδέλφια του ζητούν και εκείνα μερίδιο από την τύχη του, αλλά τσακώνεται και με αυτά, προσπαθώντας να προστατεύσει την πολύτιμη περιουσία του. Τελικά ξαπλώνει στριμωγμένος με τα δώρα του στο κρεβάτι. Η διάθεσή του πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, όταν ένα νυχτερινό συναπάντημα μ' ένα πλασματάκι, θα γλυκάνει την καρδιά του και θα τον κάνει να καταλάβει ότι αυτό που χρειαζόμαστε στη ζωή δεν είναι δώρα αλλά αγάπη!

Χαρακτηριστικά
Εκδότης: Παπαδόπουλος
Συγγραφέας:  Φραντζέσκα Αλεξοπούλου - Πετράκη
Εικονογράφηση: Πέτρος Μπουλούμπασης
ISBN: 978-960-412-888-4
Έτος 1ης Έκδοσης: 2008
Σελίδες: 32
Τιμή: περίπου 4 ευρώ
Ηλεκτρονική αγορά εδώ
Τάξεις: Β', Γ', Δ'

Κριτική

Όμορφη χριστουγεννιάτικη ιστορία που κρύβει ένα εξαιρετικό μήνυμα για τους μικρούς μαθητές.  Με γραφή απλή, που φανερώνει ταυτόχρονα χιούμορ και ευαισθησία, η συγγραφέας καταφέρνει μέσα σε μόλις 800 λέξεις, να διαμορφώσει ένα ολοκληρωμένο περιβάλλον για τον ήρωα και να δείξει τη μεταστροφή του από εγωιστή σε καλόκαρδο γιο. Η μικρή έκταση του κειμένου και η ζωντάνια του (ήχοι, διάλογοι, αναπάντεχα γεγονότα), το σωστό στήσιμο και η υπέροχη εικονογράφηση, όλα φροντίζουν ώστε ακόμα και οι πιο άπειροι να μπορούν να απολαύσουν την ανάγνωσή αυτού του βιβλίου. Εμείς το προτείνουμε ανεπιφύλακτα στα παιδιά των μικρών (κυρίως της Β', καθώς κάποιες εκφράσεις και η χρήση μετοχών ίσως δυσκολέψουν τα παιδιά της Α') αλλά και των μεσαίων τάξεων του Δημοτικού. Καλή χρονιά!

Απλότητα, χιούμορ και ευαισθησία Χρήσιμα μηνύματα Προσεγμένη έκδοση, μεγάλο μέγεθος (21x29), σκληρό εξώφυλλο

Αξίες - Θέματα

Χριστούγεννα, Φιλία, Εγωισμός

Εικονογράφηση

Πολύχρωμη και πανταχού παρούσα, η εικονογράφηση εναρμονίζεται απόλυτα με το κείμενο και το συμπληρώνει, δίνοντάς μας μια ολοκληρωμένη δημιουργία που χαιρόμαστε να διαβάζουμε.

 

Απόσπασμα
Έχει παντού χιόνια!

Μια παρέα παιδιών περπατάει προς το παρκάκι του σχολείου με γέλια και πειράγματα.

Ξαφνικά, ένα χρωματιστό κουτί – ένα δώρο- προσγειώνεται από το πουθενά στο κεφάλι του Μάρκου: «Μπαπ!».

- Όχου, όχου, το κεφαλάκι μου!

Δεν ήταν τόσο το χτύπημα, όσο το ξάφνιασμα που ένιωσε.

Και να σου βρέθηκε με το κουτί στην αγκαλιά, να τρίβει το πονεμένο του κεφάλι.

Όλη η παρέα κοιτάει προς τα πάνω (γιατί, όπως όλοι ξέρουν, όταν κάτι πέφτει, έρχεται από ψηλά). Τίποτα! Μόνο πυκνά συννεφάκια φορτωμένα χιόνι.

- Άντε, τυχερέ! Βρέχει δώρα! λέει γελαστά ο Χρήστος, ο κολλητός του Μάρκου, και πάει να πάρει το «δώρο».

- Όχι, όχι! Άφησέ το, είναι ΔΙΚΟ ΜΟΥ, φωνάζει ο Μάρκος κακότροπα.

Τρίβοντας το πονεμένο του κεφάλι και σφίγγοντας το «δώρο» στην αγκαλιά του, συνεχίζει το δρόμο του.

Καθώς οι φίλοι του τον παρακολουθούν να απομακρύνεται, γίνονται μάρτυρες μιας δεύτερης προσγείωσης: «Μπαπ!». Ένα μικρότερο κουτί με χρωματιστό περιτύλιγμα πέφτει στο πόδι του Μάρκου.

- Όχου, το ποδαράκι μου!!!

Όλοι ξανακοιτούν τον ουρανό. Μα και πάλι τίποτα. Μόνο μικρά χιονάκια στροβιλίζονται στον αέρα.

Ο Χρήστος τρέχει να βοηθήσει το φίλο του, αλλά ο Μάρκος βουτάει στην αγκαλιά του και αυτό το «δώρο» και φωνάζει πάλι:

- Όχι, όχι, μη! Και αυτό είναι ΔΙΚΟ ΜΟΥ!

- Καλά, εντάξει. Δε σ’ το παίρνω! Να βοηθήσω ήθελα.

- Δε βλέπουμε κανέναν γύρω, ήρθαν στο κεφάλι και στο πόδι μου. Είναι ΔΙΚΑ ΜΟΥ, Χρήστο, γκρινιάζει ο Μάρκος και, κουτσαίνοντας, συνεχίζει την πορεία του.

Σχόλιο

Τα δώρα του Μάρκου γεμίζουν όλη την επιφάνεια του κρεβατιού του, έτσι που ο ήρωας δεν χωράει πια να ξαπλώσει κανονικά· εξαιτίας του όγκου τους, ακόμα και η μαμά του δυσκολεύεται να τον πλησιάσει για να τον φιλήσει. Το μήνυμα σαφές: όσο περισσότερο προσκολλόμαστε στα αντικείμενα, τόσο λιγότερος χώρος (και χρόνος) μένει ελεύθερος για την προσωπική μας ζωή. Υπό αυτή την ενδιαφέρουσα οπτική, τα δώρα, που υπό φυσιολογικές συνθήκες αντιπροσωπεύουν την αγάπη, αποκτούν μαζί της σχέση ανταγωνιστική.

Κάτι αντίστοιχο μπορούμε να συμπεράνουμε και από την ιστορία του Hobbit (που ολοκληρώνεται στις κινηματογραφικές αίθουσες αυτές τις μέρες). Η λατρεία προς τον πλούτο (my precious) μπορεί να μας αποξενώσει, να μας απομακρύνει από το περιβάλλον μας και σταδιακά να μας αλλοτριώσει. Είναι τελικά το Gollum που κρατάει το δαχτυλίδι, ή το δαχτυλίδι κρατάει το Gollum; Είναι ο Μάρκος κύριος των δώρων ή είναι τα δώρα που κυριεύουν εκείνον; Σε έναν σχετικό προβληματισμό μας καλεί και ο Μίχαελ Έντε μέσα από τη Μόμο, ένα αριστουργηματικό του έργο που θα παρουσιάσουμε στις επόμενες μέρες.

Κανείς βέβαια δεν υποστηρίζει ότι τα υλικά αγαθά είναι άχρηστα. Χρειάζεται όμως προσοχή, ειδικά στην εποχή μας  που το πάθος για συγκέντρωσή τους αντιμετωπίζεται ως χόμπι· επικίνδυνο για εμάς, την κοινωνία και το φυσικό περιβάλλον. Είναι λοιπόν σημαντικό να μπορούμε να θέσουμε ένα μέτρο στα "θέλω" μας, όπως και να ορίσουμε τον εαυτό μας έξω και πέρα από τα αγαθά, κατανοώντας ότι η ανθρώπινη ουσία δεν βρίσκεται στην περιουσία.

σύνθημα στον ρυθμό της εποχής (πηγή)

Το βιβλίο, μεταφερμένο σε θεατρικό έργο, διαβάζουμε πως ανέβηκε πρόσφατα ως παράσταση σε μια σειρά νοσοκομεία, δίνοντας χαρά σε παιδιά που το είχαν ανάγκη. Οι ασθενείς και οι νοσηλευόμενοι κατανοούν βέβαια έτσι κι αλλιώς καλύτερα από τους υγιείς ότι η ευτυχία δεν συνδέεται πάντα με τα αγαθά. Αυτός είναι υποψιάζομαι και ο λόγος που στις γιορτές ευχόμαστε πρώτα "υγεία", μετά "αγάπη" και μόλις στο τέλος "και να κερδίσεις το Λόττο"! Ολοκληρώνοντας, να επισημάνουμε ότι η Μαρία Ευαγγελάτου έχει ντύσει την ιστορία με πολύ ωραία μουσική την οποία μπορείτε να απολαύσετε στο ακόλουθο βίντεο (δυστυχώς δεν ακούγεται όπως θα έπρεπε γιατί οι άνθρωποι από πίσω συζητούν για διάφορα σημαντικά θέματα).

Χρήση στην τάξη

Πριν κλείσουμε για τις χριστουγεννιάτικες διακοπές, αναπαραστήσαμε με λίγα παιδιά της Β' τάξης την ιστορία που διηγείται το βιβλίο, αφού πρώτα την χωρίσαμε σε τρεις σκηνές: Δωροβροχή / επιστροφή στο σπίτι / νυχτερινή επίσκεψη. Να επισημάνουμε ότι φροντίσαμε τα κουτιά με τα δώρα να είναι άδεια (ώστε να μην κάνουμε Πρωτοχρονιά στο νοσοκομείο και δούμε το έργο σε θεατρικό) και οι ρόλοι σε κάθε επανάληψη του δρώμενου να αλλάζουν, ώστε να έχουν όλα τα παιδιά την ευκαιρία να μπουν στη θέση του μεταμελημένου πρωταγωνιστή ή έστω του μικρού ταράνδου που χτυπάει το παράθυρο. Ευτυχισμένο το 2015!!!

Δωροβροχή