Άι Βασίλης της χρονιάς!

Υπόθεση

Τα ξημερώματα των Χριστουγέννων βρίσκουν τον Άρη ντυμένο Άι Βασίλη να ποδηλατεί σαν τρελός. Ανταγωνίζεται εκατό συμπολίτες του που ντυμένοι και αυτοί στα κόκκινα, προσπαθούν να φτάσουν πρώτοι με τα δώρα τους στις διευθύνσεις που τους υπέδειξε ο δήμαρχος μετά από κλήρωση. Το έπαθλο για το νικητή είναι σπουδαίο: μια βόλτα με έλκηθρο στους δρόμους της πόλης. Ο Άρης θέλει πάση θυσία να το κερδίσει για τον γιο του Αλέξανδρο... μια αναπάντεχη όμως συνάντηση πάνω στη στέγη του σπιτιού του, του τελευταίου σπιτιού που πρέπει να μπει για να νικήσει, τον κάνει να θυμηθεί τα παιδικά του χρόνια και να καταλάβει ότι στη ζωή υπάρχουν σπουδαιότερα πράγματα από μια νίκη.

Χαρακτηριστικά
Εκδότης: Κόκκινη Κλωστή Δεμένη
Συγγραφέας: Βασίλης Κουτσιαρής - Γιάννης Διακομανώλης
Εικονογράφηση: Θέντα Μιμηλάκη
ISBN: 978-618-80218-2-2
Έτος 1ης Έκδοσης: Οκτώβριος 2013
Σελίδες: 32
Τιμή: περίπου 10 ευρώ
Ηλεκτρονική αγορά εδώ
Τάξεις: Β', Γ', Δ'
άλλη κριτική εδώ

Ευχαριστούμε τον κ. Βασίλη Κουτσιαρή για τη δωρεά ενός αντιτύπου στη βιβλιοθήκη της τάξης μας!

Κριτική

Άλλη μια συμπαθητική προσπάθεια από το δίδυμο της Κω, αυτή τη φορά με θέμα χριστουγεννιάτικο! Προτείνεται περισσότερο σε παιδιά των μικρών και μεσαίων τάξεων, και σε όσους βέβαια αγαπούν τις απλές χριστουγεννιάτικες ιστορίες.

Πολύ προσεγμένη γιορτινή έκδοση (σκληρό εξώφυλλο, ιλουστρασιόν χαρτί, πολύχρωμη εικονογράφηση - γραμματοσειρά) Όμορφη αλλά και ιδιαίτερη εικονογράφηση Ωφέλιμο δίδαγμα

Η αποσπασματικότητα στην έκφραση, η ιδιότυπη σύνταξη και η χρήση των χρόνων δεν βοηθούν στη ροή του κειμένου Εμφανείς κάποιες συμβάσεις για να εξυπηρετηθεί ο μύθος

Αξίες - Θέματα

Οικογένεια, Χριστούγεννα, Παραμύθι

Σκηνές που ξεχωρίσαμε

Η σκηνή της συνάντησης του Άρη με τον Άγιο εκτός από ουρανοκατέβατη, έχει και πολύ χιούμορ! (σ. 20)

Εικονογράφηση

Απόσπασμα
«Έτοιμοι; Ξεκινήστε!» φώναξε ο δήμαρχος
και καμιά εκατοσταριά Άι Βασίληδες ξεχύθηκαν στην πόλη.
Μεγάλοι ήταν, όχι παιδιά.
Ο καθένας θα πήγανε σε τουλάχιστον δέκα σπίτια.
Οι διευθύνσεις υπήρχαν στο χαρτάκι που κράταγαν στα χέρια τους.
Κλήρωση είχε γίνει.

Σε άλλους έτυχαν απομακρυσμένες γειτονιές, σε άλλους κοντινές.
Ο Άρης μόλις κοίταξε τις διευθύνσεις, δεν αντέδρασε. "Ανθέων 2,4,6".
Μπορεί να του 'χε τύχει η δικιά του γειτονιά που την ήξερε καλά
αλλά βρισκόταν στο πιο μακρινό σημείο της πόλης. 

Χωρίς να χάνει χρόνο, ανέβηκε στο ποδήλατο που είχε κρύψει καλά
σε ένα μικρό στενό και ξεκίνησε.
Ναι, το είχε κρύψει. Ο ανταγωνισμός ήταν μεγάλος.
Τα πάντα μπορούσαν να συμβούν. Και δεν είχε πέσει έξω.
Τα περισσότερα ποδήλατα γύρω από την πλατεία είχαν ξεφούσκωτα λάστιχα.
Όλοι προσπαθούσαν να καθυστερήσουν τους αντιπάλους τους.
Και είχαν κάνει φυσικά την ίδια σκέψη.

Ο Άρης δεν ήταν αφελής! Το είχε κρύψει καλά το ποδήλατό του.
Καθώς απομακρυνόταν, χαμογελούσε βλέποντας τους Άι Βασίληδες
να μαλώνουν πίσω του. Φυσικά, υπήρχαν και οι τυχεροί! Αυτοί που
τους έτυχαν τα σπίτια κοντά στην πλατεία. Ο Άρης όμως δεν έδειχνε να ανησυχεί.
«Θα τα καταφέρω!» μουρμούρισε και χάθηκε στα στενά της πόλης.

Ο δήμαρχος κοίταξε το ρολόι του. Ήταν δύο
μετά τα μεσάνυχτα. Ξημέρωναν Χριστούγεννα.
Ήταν η πρώτη φορά που γινόταν αυτό
το παιχνίδι. Δική του ιδέα ήταν! Εκατό περίπου
Άι Βασίληδες έπρεπε να αφήσουν δώρα
στα σπίτια. Και ήταν αρκετά τα σπίτια αυτά για
τον καθένα! Τις διευθύνσεις τις είχαν γραμμένες
στο χαρτάκι τους.

Η κάθε οικογένεια είχε την υποχρέωση να
αφήσει κάτι ανοιχτό για να μπει ο Άι Βασίλης
μέσα στο σπίτι. Παράθυρο, πόρτα, φεγγίτη...
Ο νικητής θα γινόταν «Άι Βασίλης της χρονιάς».
Όσο έκανε πετάλι, ο Άρης σκεφτόταν ότι
έπρεπε να μπει στο σπίτι του από την καμινάδα.
Πού να 'ξερε ότι θα τύχαινε σ' εκείνον το σπίτι του;
Βέβαια η καμινάδα ήταν αρκετά μεγάλη
αλλά θα έχανε πολύ χρόνο. «Θα το αφήσω στο
τέλος» σκέφτηκε και φρέναρε απότομα.
Είχε φτάσει!

Σχόλιο

Ο πρωταγωνιστής Άρης, είναι πολύ αφοσιωμένος στον γιο του - τον οποίο ίσως μεγαλώνει μόνος του, αφού δεν βρήκαμε κάποια αναφορά στη μητέρα του παιδιού. Κάποιοι μπορεί αρχικά να τον θεωρήσουν υπερβολικά φιλόδοξο, καθώς τον βλέπουν να αγωνίζεται παθιασμένα για να κερδίσει τον τίτλο του Άι Βασίλη της χρονιάς. Ό,τι κάνει όμως, το κάνει για να βοηθήσει τον γιο του να πιστέψει στη μαγεία των εορτών, όπως πίστευε και ο ίδιος όταν ήταν μικρός. Αυτός είναι και ο λόγος που μόλις ο ασπρομάλλης άγιος παρουσιάζεται στη σκεπή του, ο Άρης παραιτείται ουσιαστικά από τον αγώνα, τραβώντας το πόδι του από την καμινάδα για να παραχωρήσει προτεραιότητα στον πραγματικό Άγιο.

Από άποψη περιεχομένου, με προβλημάτισε λίγο η ευκολία με την οποία ο πρωταγωνιστής μπαίνει στη διαδικασία να τρυπώσει στο σπίτι του από την καμινάδα, αντί απλώς να χρησιμοποιήσει το κλειδί του και να ξεκλειδώσει την πόρτα. Και αυτό, γιατί το πλαίσιο των συνθηκών που διαμορφώνονται μέχρι τη στιγμή εκείνη, είναι αρκετά ρεαλιστικό - η κλήρωση στο δημαρχείο, οι κλοπές των ποδηλάτων, ο ανταγωνισμός, οι κανόνες του παιχνιδιού... Γιατί λοιπόν ο Άρης δεν αντιδρά φυσιολογικά; Ψάξαμε στην τάξη κάποια δικαιολογία και η καλύτερη που βρήκαμε ήταν ότι έχασε το κλειδί καθώς έκανε ποδήλατο και απέφυγε να χτυπήσει το κουδούνι για να μην ξυπνήσει τον γιο του που κοιμόταν! [όχι ότι το παιδί δεν θα ξυπνούσε από τον ήχο του πορτοκαλί κουμπιού λίγα λεπτά αργότερα]

Χρήση στην τάξη

Λόγω της φροντισμένης έκδοσης, της πολύχρωμης εικονογράφησης, αλλά και του χριστουγεννιάτικου περιεχομένου της ιστορίας, το βιβλίο προσφέρεται ιδιαίτερα για τη δραστηριότητα "οι μεγάλοι διαβάζουν στους μικρούς", στην οποία μαθητές μεγαλύτερων τάξεων που χρειάζονται εξάσκηση στην ανάγνωση, αναλαμβάνουν το ρόλο του "παραμυθά" και διαβάζουν ένα μικρό βιβλίο στα παιδιά της Α' Δημοτικού. Αυτό τους δίνει την ευκαιρία:
α) να βελτιωθούν στην μεγαλόφωνη ανάγνωση μέσα από την προπόνηση
β) να νιώσουν πιο υπεύθυνοι και ικανοί - αφού φέρνουν σε πέρας μια ιδιαίτερη "αποστολή"
γ) να απολαύσουν το κύρος του "καλού αναγνώστη" αφού συγκρίνονται με μαθητές κατώτερου αναγνωστικού επιπέδου, αλλά και
δ) να εισπράξουν την αγάπη που τα μικρότερα παιδιά προσφέρουν αφειδώς σε όσους τα ψυχαγωγούν.
Με ένα σμπάρο, ένα σωρό τρυγόνια δηλαδή!

Άι Βασίλης της χρονιάς!