Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2012

Τ + Υ = Αγάπη για πάντα

Υπόθεση
Η τηλεόραση και ο υπολογιστής ερωτεύτηκαν κι αποφάσισαν να κλεφτούν! Όμως, πριν εγκαταλείψουν για πάντα το σπίτι, αφήνουν πίσω τους ένα γράμμα για τις απλές χαρές της ζωής, προτρέποντας τα μέλη της οικογένειας να βρουν άλλους τρόπους εκτόνωσης και διασκέδασης. Θα τα καταφέρουν άραγε χωρίς σίριαλ και ηλεκτρονικά παιχνίδια; Και τι μπορεί να κάνει κάποιος αντί να βλέπει όλη τη μέρα τηλεόραση;

Χαρακτηριστικά
Εκδότης: Πατάκης
Συγγραφέας: Αμάντα Μιχαλοπούλου
Εικονογράφηση: Σοφία Τουλιάτου
ISBN: 978-960-16-4012-9
Έτος 1ης Έκδοσης: 2011
Σελίδες: 38
Τιμή: περίπου 5 ευρώ
Ηλεκτρονική αγορά εδώ
Τάξεις: Δ’, Ε’


Κριτική
Μια νέα ιστορία από τη σειρά χωρίς σωσίβιο (επίπεδο 3 – Δελφινάκια) με κείμενο 800 περίπου λέξεων. Η γλώσσα της συγγραφέως δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολη, παρότι τα μικρότερα παιδιά θα έχουν σίγουρα άγνωστες λέξεις (όπως περισυλλογή, διαμεσολαβούμε, σύμπαν, δέκτης, κ.ά.). Ένα ζήτημα ωστόσο υπάρχει με το περιεχόμενο του διηγήματος, το οποίο όλα δείχνουν ότι απευθύνεται σε παιδιά μεγαλύτερα του δημοτικού. Κατά τα άλλα, η επιμέλεια είναι προσεγμένη, και το κείμενο σε κάθε σελίδα δεν ξεπερνάει τις 10-12 σειρές, ενώ δένει με μια ιδιαίτερη εικονογράφηση που βαδίζει ανάμεσα στο ροζ και το μαύρο, ίσως επιχειρώντας να μας δείξει τη διαφορά μεταξύ του ζωντανού κόσμου των ανθρώπων και του σκοτεινού των μηχανών. Στο τέλος του βιβλίου, περιμένουν τα παιδιά πέντε δραστηριότητες: Η πρώτη είναι ένα κρυπτόλεξο με ηλεκτρικές συσκευές και η δεύτερη τους ζητά να συμπληρώσουν διάφορες φράσεις χρησιμοποιώντας τη φαντασία τους. Στην τρίτη, οι μαθητές καλούνται να αλλάξουν οπτική γωνία και να μπουν στη θέση της τηλεόρασης, περιγράφοντας αυτά που συμβαίνουν στο ίδιο τους το σπίτι (κάτι που δεν μπορούμε να ζητήσουμε από παιδιά 7 ετών). Η προτελευταία δραστηριότητα, προκαλεί τα παιδιά να «βγουν έξω και να ζήσουν», αναφέροντας τι θα μπορούσαν να κάνουν αντί για να δουν διάφορες εκπομπές στην τηλεόραση. Το χορό κλείνει μια άσκηση ζωγραφικής και φαντασίας.

Το βιβλίο θα το προτείναμε περισσότερο για μαθητές Δ’ και Ε’ τάξης, αφού παρά την περιορισμένη έκταση του κειμένου, τα παιδιά μικρότερων ηλικιών θα δυσκολευτούν να κατανοήσουν το περιεχόμενο και ίσως βαρεθούν.


Το διήγημα αποτελεί μια σφοδρή κριτική στην τηλοψία και το σύστημα που την υποστηρίζει και τρέφεται από αυτήν· ένα «κατηγορώ» που απευθύνει στους αναγνώστες μια μπουχτισμένη τηλεοπτική συσκευή που δεν αντέχει άλλο τις ανοησίες που προβάλλονται διαμέσου της. Αφού λοιπόν πέσει σε περισυλλογή και αναλογιστεί το γιατί υπάρχει, η τηλεόρασηαποφασίζει να κλεφτεί με τον (επίσης μπαϊλντισμένο) υπολογιστή.

Φράσεις όπως «Χωρίς εμάς ίσως πάρετε καλύτερες αποφάσεις για τη ζωή σας» μάς κάνουν να πιστεύουμε ότι η συγγραφέας μάλλον απευθύνεται σε εφήβους ή ενηλίκους. Όχι ότι διαφωνούμε με το παραπάνω μήνυμα ή με το «βγείτε έξω και ζήστε λιγάκι επιτέλους!», απλώς θεωρούμε ότι το υπόλοιπο στήσιμο του βιβλίου δεν υποστηρίζει την κατηγορία αυτή του κοινού. Ένα παρόμοιο μήνυμα θα μπορούσε πιθανότατα να περάσει στα παιδιά με πιο ταιριαστό για την ηλικία τους τρόπο. (βλ. π.χ ο Άλκης και ο λαβύρινθος).

Αξίες - Θέματα
Τεχνολογία, Τηλεόραση

Απόσπασμα

Αγαπητοί μας,
Υπαγορεύω αυτό το γράμμα στον φορητό
υπολογιστή, γιατί, αν περιμένω από εκείνον,
ζήτω που καήκαμε.

Θα το πω, γιατί να μην το πω; Ο υπολογιστής
μια ζωή ξενυχτάει γράφοντας ποιήματα.
Και μετά ζητάει από μένα να βγάλω το φίδι
απ’ την τρύπα. Λέει ότι ξέρω από ανακοινώσεις,
επειδή συνέχεια εκπέμπω δελτία ειδήσεων.

Δεν έχω να σας ανακοινώσω κάτι. Μάλλον
για εξομολόγηση πρόκειται. Πριν σας γράψω,
δοκίμασα όλους τους άλλους τρόπους.
Χάλασα μια φορά την οθόνη μου.
Κατέστρεψα την κεραία μου.

Και χάρηκα πολύ όταν το τηλεκοντρόλ έπεσε
από τα χέρια του μικρού Απόστολου κι άνοιξε
στα δύο σαν καρπούζι.
Κάνατε σαν να συνέβη κάποια τρομερή
καταστροφή. Τότε κατάλαβα πως είναι άσκοπο
να προσπαθώ να σας πείσω.

Λοιπόν, η ουσία είναι μία: αποφάσισα
να φύγω μαζί με τον υπολογιστή.
Και να ζήσουμε κάτι που δε συνηθίζεται
στην οικογένεια των ηλεκτρονικών – μια
αγάπη για πάντα. Ξέρω, ξέρω. Σας φαίνεται
τρελό να παίρνει η τηλεόρασή σας
τον υπολογιστή αγκαζέ και να τρέχουν
νυχτιάτικα. Νομίζετε ότι μόνο οι άνθρωποι
φεύγουν, όχι οι συσκευές.

Θα σας πω ένα μυστικό: όταν ο αποχυμωτής
χαλάει, σημαίνει πως κουράστηκε να στύβει.
Όταν η τηλεόραση δεν ανάβει, σημαίνει πως
διαμαρτύρεται. Ξέρω καλά τι είμαι: μια κοινή
οθόνη, ένας δέκτης κινουμένων εικόνων.



Share/Bookmark

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

διαβάσαμε και σχολιάζουμε...σχολιάζουμε...σχολιάζουμε...