Βρόμικα κόλπα στο γήπεδο

Υπόθεση

Ο Κλουζ δεν παίζει μπάλα. Δεν του αρέσει καν το ποδόσφαιρο. Έρχεται όμως η Γιάννα και ζητάει τη βοήθειά του, γιατί κάτι ύποπτο συμβαίνει στην ομάδα της: ο Όλιβερ ο τερματοφύλακας τρώει τα γκολ το ένα πίσω απ΄το άλλο. Ο Κλουζ δεν αργεί να βρεθεί στα ίχνη των υπόπτων. Αλλά για να ξεδιαλύνει την υπόθεση, θ’ αναγκαστεί να φορέσει ο ίδιος τη φανέλα του τερματοφύλακα…

Χαρακτηριστικά 

Εκδότης: Μεταίχμιο

Συγγραφέας: Γίργκεν Μπανσέρους (Jürgen Banscherus)
Μετάφραση: Μαρία Αγγελίδου

Εικονογράφος: Ραλφ Μπούτσκοου (Ralf Butschkow)

Τίτλος πρωτοτύπου: Ein Fall für Kwiatkowski: Tore, Tricks und schräge Typen

Σελίδες: 90

1η έκδοση:Οκτώβριος 2011

ISBN: 978-960-501-571-8

Τιμή: περίπου 7 ευρώ

Ηλεκτρονική αγορά εδώ

Τάξεις: Β', Γ', Δ', Ε',

Κριτική

Η τέταρτη από τις είκοσι αστυνομικές περιπέτειες του διάσημου Ντετέκτιβ Κλουζ (μεταφορά στα ελληνικά του περίεργου ονόματος Kwiatkowski) - και η δεύτερη από τις έξι που μπορούμε να βρούμε μεταφρασμένες στη γλώσσα μας. Η γραφή είναι πολύ απλή και το μυστήριο επίσης, ωστόσο το κείμενο είναι διασκεδαστικό καθώς ο ήρωας διαθέτει χιούμορ και στυλ, ενώ και η μετάφραση αφήνει το κείμενο να ρέει με φυσικότητα. Η επιμέλεια είναι ιδιαίτερα προσεγμένη, με σκληρό εξώφυλλο, εικονογράφηση (ασπρόμαυρη) σχεδόν σε κάθε σελίδα, μεγάλο μέγεθος γραμματοσειράς και διπλό διάστιχο. Έτσι, το βιβλίο μπορεί άνετα να διαβαστεί και από μικρότερους μαθητές (αρκεί να τους βοηθήσουμε με τυχόν δύσκολους όρους).

Προτείνεται σε παιδιά Β', Γ', Δ', αλλά και Ε' τάξης, που ίσως το βρουν κάπως απλό, αλλά πιστεύω θα διασκεδάσουν κατά την ανάγνωσή του. Λόγω θέματος, αλλά και του κεντρικού χαρακτήρα, πιθανόν τα αγόρια να το βρουν πιο ελκυστικό.

Η οπτική είναι πολύ έξυπνα δοσμένη, με τον ήρωα να αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο, αντιγράφοντας το στυλ του Μπόγκαρντ από φιλμ νουάρ. Για ευνόητους λόγους, τα τσιγάρα του Χάμφρεϊ έχουν αντικατασταθεί από τσίχλες (μάρκας Κάρπεντερ, όχι αυτές τις αηδιαστικές Χάμετ ή Τσάντλερ) ενώ το bourbon whiskey που τον συνόδευε, από γάλα... καμιά φορά απ' το προσωπικό ψυγειάκι του πρωταγωνιστή. Στο ρόλο της μοιραίας γυναίκας που πάντα συνοδεύεται από μπελάδες, ένα δυναμικό αγοροκόριτσο από την ομάδα του σχολείου.

Η εικονογράφηση είναι πολύ συμπαθητική, αλλά προσωπικά αποκόμισα την εντύπωση ότι δεν εκμεταλλεύεται στο έπακρο τις δυνατότητες που δίνει το κείμενο.

Ολοκληρώνοντας, να προσθέσουμε ότι μπορεί το μυστήριο να μην είναι και πολύ μυστήριο, μπορεί του ντετέκτιβ να μην του κόβει και πάρα πολύ για ντετέκτιβ, όλα αυτά όμως τα χαριτωμένα προσθέτουν στην ξεγνοιασιά που τελικά κάνει την διήγηση ανάλαφρη. Έτσι το μάτι προχωράει ξεκούραστα, ο αναγνώστης ψυχαγωγείται και η υπόθεση λύνεται σχεδόν μόνη της. Δεν θα αναζητήσω περισσότερα οφέλη για την ώρα. Ας πούμε ότι μου αρκεί να βλέπω τα παιδιά της τάξης που ασχολούνται μόνο με το ποδόσφαιρο να το διαλέγουν πρώτο από τη βιβλιοθήκη μας.

Αξίες - Θέματα

Ποδόσφαιρο, Χιούμορ, Bullying (Σχολικός εκφοβισμός)

Εικονογράφηση

Απόσπασμα
Και τσίμπησαν πράγματι. Δεν πρόλαβε

να φύγει η Γιάννα, κι εμφανίστηκαν

αμέσως: ο Κέβιν, ο Ντένις κι ο Μίρκο

περίμεναν να χαθεί η Γιάννα στο βάθος

του δρόμου κι ύστερα με πλησίασαν.

Εκτός από μας, δεν υπήρχε τριγύρω ψυχή.
 Ήμασταν ολομόναχοι.

Οι τρεις ήρθαν και στάθηκαν στο ένα βήμα

από μένα.

- Είσαι πολύ καλός, είπε ο Μίρκο.

- Σε παρακολουθούσαμε, είπε ο Ντένις

- Θα τον ξεχάσουν όλοι τον Όλιβερ,

συμπλήρωσε ο Κέβιν. Είσαι πολύ

καλύτερος εσύ.

- Και σε λένε στ’ αλήθεια Κλουζ;

ρώτησε ο Ντένις.

Κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου.

- Περίεργο όνομα, είπε ο Μίρκο.

- Εμένα μ’ αρέσει, είπα.

Με πλησίασαν κι άλλο, κόλλησαν

σχεδόν επάνω μου. Ο Κέβιν κι ο Μίρκο

μ’ αγκάλιασαν ξαφνικά από τους ώμους.

Ο Ντένις στάθηκε μπροστά μου και με

κοίταξε ήρεμα στα μάτια. Ειλικρινά, δεν

ένιωσα τίποτα περίεργο. Ήξερα, μπορούσα

να μαντέψω τι θα ακολουθούσε.

Πράγματι.

- Αύριο δε θα νικήσετε, μου είπε ο

Ντένις με χαμόγελο.

- Γιατί δε θα νικήσουμε; ρώτησα απορημένος.

- Γιατί εσύ θα φροντίσεις να μη νικήσετε,

είπε ο Κέβιν.

- Και γιατί να το κάνω αυτό; ρώτησα.

- Γιατί σε παρακαλούμε ευγενικά εμείς,

απάντησε ο Μίρκο, και το μπράτσο του

τυλίχτηκε σφιχτά γύρω από τον λαιμό μου.

Η κατάσταση είχε αρχίσει να γίνεται δύσκολη.

- Μα γιατί θέλετε να χάσουν οι Σφήκες;

είπα βογκώντας πνιχτά.

- Αυτό είναι δική μας δουλειά,

απάντησε ο Μίρκο και χαλάρωσε

τη λαβή του. Λοιπόν! Σύμφωνοι;

Δεν απάντησα αμέσως. Ήθελα

να τους παιδέψω λίγο. Τέλος είπα:

- Σύμφωνοι. Θα σας κάνω το

χατίρι. Αλλά όχι τζάμπα.

Θα μου δώσετε είκοσι ευρώ!

- Δεν είσαι με τα καλά σου, πιτσιρίκο!

φώναξε νευριασμένος ο Κέβιν.

Εδώ πέρα εμείς βάζουμε τους όρους,

εμείς κανονίζουμε τι θα γίνει. Φρόντισε

να χάσετε αύριο κι όλα θα ‘ναι εντάξει.

Συνεννοηθήκαμε;

- Μην ξεχνάς τι έπαθε ο κακομοίρης

ο Όλιβερ, είπε χαμογελώντας μου ο Ντένις

κι έφυγε με τους φίλους του τρέχοντας.

Άρα είχα μαντέψει σωστά.

Αυτοί οι τρεις είχαν απειλήσει τον Όλιβερ.

Τον είχαν τρομάξει, για να καθίσει να φάει

όσο το δυνατόν περισσότερα γκολ.

Κι ο Όλιβερ είχε φοβηθεί. Αλλά λεφτά

δεν είχε πάρει. Πάλι καλά. Τώρα προσπαθούσαν

να κάνουν τη βρομοδουλειά τους και με μ’ εμένα.

Μ’ εμένα όμως δεν είχαν λογαριάσει σωστά.

Τους περίμενε μεγάλη έκπληξη αυτούς τους τρεις!

Μάλιστα! Βυθισμένος στις σκέψεις μου, γύρισα σπίτι.

Ήμουν αμίλητος και την ώρα του φαγητού.

Η μαμά είχε παραγγείλει πίτσα από την πιτσαρία του Σαλβατόρε.

Αποκεί παραγγέλνουμε όποτε θέλουμε πίτσα.

για λογαριασμό τους είχα αναλάβει την υπόθεση

με τα χαμένα πατίνια.

Μα ούτε η ανάμνηση αυτής της συναρπαστικής υπόθεσης

δεν μπόρεσε να μου φτιάξει το κέφι.

- Πολύ σκεφτικός είσαι,

είπε κάποια στιγμή η μαμά μου

Έβαλα στο στόμα μου την τελευταία

μπουκιά της πίτσας με σαλάμι.

- Ε, συμβαίνει καμιά φορά, μαμά, μουρμούρισα.

- Είναι δύσκολη η υπόθεση που έχει αναλάβει;

επέμεινε η μαμά μου.

- Όχι, δεν είναι δύσκολη, είπα. Για

την ακρίβεια, την έχω κιόλας ξεδιαλύνει.

- Θαύμα! φώναξε η μαμά μου. Τότε

να το γιορτάσουμε!

Να το γιορτάσουμε; Μήπως έπρεπε

να της πω τι με περίμενε την επόμενη

μέρα;

Κανονικά της μαμάς μου δεν της αρέσει

καθόλου να κινδυνεύω. Κι έτσι ήταν προτιμότερο

να κρατήσω το στόμα μου κλειστό.

Από την άλλη… έπρεπε με κάποιον να μιλήσω.

Ο Ντένις, ο Κέβιν κι ο Μίρκο δεν αστειεύονταν.

Τις εννοούσαν τις απειλές τους.

Και τις εννοούσαν πολύ στα σοβαρά.

Πήρα την απόφασή μου λοιπόν.

- Φοβάμαι ότι αύριο θα φάω πολύ ξύλο, μαμά.

Προβληματισμοί για Συζήτηση  
Σχολικός Εκφοβισμός (Bullying)

Στο πιο πάνω απόσπασμα, παρακολουθούμε μια τυπική σκηνή bullying, με τρία αγόρια να στριμώχνουν τον πρωταγωνιστή και να τον εκβιάζουν. Έχει συμβεί ποτέ τέτοιο περιστατικό σε κάποιον γνωστό σας; Παρατηρήστε πως συνήθως πριν γίνει μια τέτοια ενέργεια, οι δράστες φροντίζουν να μην υπάρχουν μάρτυρες, οπότε αν φροντίζετε να συνοδεύεστε, κινδυνεύετε λιγότερο.Στη συνέχεια ο πρωταγωνιστής επιστρέφει στο σπίτι του και τα λέει όλα στη μητέρα του. Πιστεύετε ότι κάνει το σωστό; Από πού αλλού μπορούμε να ζητήσουμε βοήθεια όταν βρεθούμε σε τέτοιες καταστάσεις;

Ενημερωθείτε για το φαινόμενο από ιστοσελίδες ή έντυπα σαν αυτό, ετούτο και δαύτο (του παιδαγωγικού ινστιτούτου) Πολύ ενδιαφέρουσα και η ανάλυση στο blog της κυρίας Τσιαμπαλή.

Αναφορές στο θέμα θα συναντήσετε και στα Μανολίτο ο Γυαλάκιας και το Μαγικό μου Ημερολόγιο: Ένα Μελαγχολικό Κορίτσι.

Χρήματα, Φίλοι, Χάρες

Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους, λέει μια παροιμία. Ο νεαρός πρωταγωνιστής της ιστορίας, πληρώνεται σε τσίχλες για τις υπηρεσίες που προσφέρει στη Γιάννα. Πιστεύετε ότι αυτό είναι σωστό ή λάθος; Μην ξεχνάτε ότι ξόδεψε χρόνο, κοπίασε και κινδύνευσε για να τη βοηθήσει... από την άλλη βέβαια μπορείτε να σκεφτείτε ότι απλώς έκανε μια εξυπηρέτηση σε μια φίλη. Εσείς ζητάτε ανταλλάγματα από τους φίλους σας όταν τους βοηθάτε; Μήπως συνήθως δεν ζητάτε αντικείμενα ή χρήματα, περιμένετε όμως να σας ανταποδώσει και εκείνος με κάποια χάρη;

Κάπως έτσι λειτουργεί και το λεγόμενο πελατειακό σύστημα. Το συναντάμε σε παράνομες οργανώσεις όπως η Μαφία και σε διεφθαρμένα κράτη όπως (σσσσςςςς...): Οι πολιτικοί διορίζουν τους υπαλλήλους, οι οποίοι ως ανταμοιβή τους ψηφίζουν και τους παραχωρούν την εξουσία.

Βρόμικα κόλπα στο γήπεδο