Πάσχα στη Γλυκομηλίτσα

Υπόθεση

Ο Αντώνης –γνωστός ήρωας από το βιβλίο Το μαρούλι της καλοσύνης– μεγάλωσε πια. Απόδειξη ότι θα κάνει μόνος του το πρώτο του ταξίδι για τη Γλυκομηλίτσα. Μέχρι το Μεγάλο Σάββατο που θα έρθουν οι γονείς του, θα περάσει όλες τις μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας με τη γιαγιά του αλλά και τους φίλους του από το χωριό. Θα πάνε στην εκκλησία, θα βοηθήσουν στον στολισμό του Επιταφίου, θα μαζέψουν ξύλα και φρύγανα για το κάψιμο του Ιούδα. Μέχρι που θα φτάσει η Κυριακή του Πάσχα, και τότε ίσως ο χορτοφάγος Αντώνης να δοκιμάσει κάποιο μεζεδάκι.

Χαρακτηριστικά
Εκδότης: Πατάκης
Συγγραφέας: Αγαθή Δημητρούκα
Εικονογράφηση: Σίλβια Μπαροντσέλλι
ISBN: 978-960-16-3585-9
Έτος 1ης Έκδοσης: 2010
Σελίδες: 38
Τιμή: περίπου 4 ευρώ
Ηλεκτρονική αγορά εδώ 
Εναλλακτική παρουσίαση εδώ
Τάξεις:Β', Γ'

Κριτική

Μια απλή ιστορία από τη σειρά χωρίς σωσίβιο (επίπεδο Δελφινάκια - 800 λέξεις). Η γραφή της Δημητρούκα είναι αρκετά κατανοητή, αλλά το χιούμορ πίσω από ορισμένες φράσεις θα το εντοπίσουν μόνο οι μεγαλύτεροι αναγνώστες. Η επιμέλεια της σειράς είναι όπως πάντα πολύ προσεγμένη, αν και η πολύχρωμη εικονογράφηση είναι απλώς συνοδευτική, χωρίς να προσθέτει κάτι το ιδιαίτερο στο κείμενο. Στο τέλος του βιβλίου, περιμένουν τους μαθητές πέντε δραστηριότητες. Η πρώτη απευθύνεται μάλλον σε μεγαλύτερους μαθητές, αφού τους καλεί να εντοπίσουν μικρές και μεγάλες πόλεις στον χάρτη της Ελλάδας. Η δεύτερη έχει τη μορφή ενός κουιζ 4 ερωτήσεων γύρω από τη γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου, χωρίς δυστυχώς οι πληροφορίες που ζητούνται να έχουν δοθεί προηγουμένως, επομένως ίσως χρειάζεται οι μαθητές να κάνουν έρευνα στο διαδίκτυο για να απαντήσουν.Η επόμενη ζητάει να αντιστοιχίσουμε τις μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας με τα γεγονότα που τιμά σε αυτές η εκκλησία μας. Η προτελευταία είναι ένα πασχαλινό σταυρόλεξο για τη συμπλήρωση του οποίου απαιτείται ο αναγνώστης να συμβουλευτεί και πάλι το κείμενο. Η πέμπτη δραστηριότητα καλεί τους μαθητές να αθροίσουν ζευγάρια διψήφιων αριθμών για να ανακαλύψουν ένα ξύλινο πασχαλινό αυγό με άθροισμα 100.

Το βιβλίο προτείνεται κυρίως σε παιδιά Β’ και Γ'  τάξης, θα μπορούσαν όμως να το διαβάσουν και μικρότεροι ή μεγαλύτεροι μαθητές που παρακολουθούν τις ιστορίες του Αντώνη.

Από το μάλλον απλοϊκό αυτό διήγημα μπορεί να λείπει η ιδιαίτερη πλοκή, οι μικροί αναγνώστες όμως θα πάρουν σίγουρα μια γεύση από τα έθιμα των ημερών του Πάσχα στην επαρχία (αν και δεν είμαι σίγουρος ότι τη βραδιά του Επιταφίου ο ουρανός γεμίζει πυροτεχνήματα). Στο κάτω κάτω, αυτό είναι και το θέμα της ιστορίας: σε ολόκληρη τη διάρκειά της, παρακολουθούμε νωχελικά τον ήρωα να περνάει τις άγιες εκείνες μέρες ήσυχα, παρέα με τη γιαγιά του. Τα παιδιά της τάξης μου που διάβασαν το βιβλίο το βρήκαν συμπαθητικό, ενώ πέρυσι το κείμενο αποτέλεσε αφορμή για ένα θεατροπαιδαγωγικό βιωματικό εργαστήριο που παρουσιάστηκε στη Δημοτική βιβλιοθήκη Βέροιας.

Αναζητώντας περισσότερες πληροφορίες για τη Γλυκομηλίτσα της ορεινής Ναυπακτίας, δεν εντόπισα κανένα τέτοιο χωριό στην εν λόγω περιοχή. Μόνο ένα βλαχοχώρι με το όνομα Γλυκομηλιά (πρώην Κάτω Περλιάγκο) κι αυτό πολύ βορειότερα, κοντά στην Καλαμπάκα. Έπεσα ωστόσο πάνω σ' ένα παλιό κρητικό τραγούδι με το ίδιο όνομα.

Αξίες - Θέματα
Οικογένεια, Πάσχα

Απόσπασμα 
Ο Αντώνης μεγάλωσε και πάει Δημοτικό.
Μεγάλωσε στ’ αλήθεια;
Στ’ αλήθεια και στα σίγουρα!
Υπάρχει και απόδειξη γι’ αυτό: έκανε το πρώτο ταξίδι μόνος του.

Τα σχολεία είχαν κλείσει για τις πασχαλινές
διακοπές και στη Γλυκομηλίτσα Ναυπακτίας
η γιαγιά του τον περίμενε από την πρώτη
κιόλας μέρα.

Έτσι, λοιπόν, πρωί πρωί το Σάββατο του
Λαζάρου, πήρε τον Αντώνη η μαμά του και
πήγανε στο πρακτορείο, που δεν ήτανε θολό
και κρύο, γιατί είχε μπει η άνοιξη για τα καλά.

Ο Αντώνης πετούσε από τη χαρά του, κι ας είχε
στην πλάτη του ολόκληρο σακίδιο με ρούχα για
κείνον, ένα δωράκι για τη γιαγιά και μικρο- πράγματα
για τα φιλαράκια του στο χωριό.
Η μαμά του το ακριβώς αντίθετο.
Είχε καμπουριάσει από το φόβο της
και κρατούσε τον Αντώνη από το χέρι σφιχτά,
για να παίρνει δύναμη και να του λέει:

- Αντώνη μου, ζωή μου, να είσαι ήσυχος μέσα
στο λεωφορείο. Να έχεις δεμένη τη ζώνη σου
και να κοιτάζεις έξω κάπου κάπου, για να μη
ζαλιστείς! Θα παρακαλέσω τον οδηγό να σ’ έχει στο νου του.

- Θα τον προσέχω εγώ, Μαράκι μου, είπε
η κυρα-Βασιλική, που γυρνούσε από την Αθήνα
στη Γλυκομηλίτσα και ήταν γειτόνισσα της
κυρα-Παναγιώτας, της γιαγιάς του Αντώνη.

Πάσχα στη Γλυκομηλίτσα