Η μαμά δε θέλει να μου πάρει ζωάκι

Υπόθεση
H μαμά μου δε θέλει να μου πάρει ζωάκι! Kι εγώ είμαι πολύ θυμωμένος! Tης ζήτησα ένα σκυλάκι, ένα γατάκι, ένα παπαγαλάκι, ένα χρυσόψαρο έστω! Αλλά αυτή τίποτα! Μόνο τρώει και χαμογελάει. Kάποιο μυστικό μού κρύβει. Tι να είναι άραγε; Kαι γιατί παχαίνει, παχαίνει, παχαίνει;

Χαρακτηριστικά 
Εκδότης: Πατάκης

Συγγραφέας: Πέτρος Χατζόπουλος (Αύγουστος Κορτώ)

Εικονογράφηση: Γιώργος Σγουρός

ISBN: 978-960-16-1249-2

Έτος 1ης Έκδοσης: 2005

Σελίδες: 32
Τιμή: περίπου 4 ευρώ
Ηλεκτρονική αγορά εδώ

Τάξεις: Α', Β', Γ'

Κριτική

Χαριτωμένη ιστορία από τη σειρά χωρίς σωσίβιο (επίπεδο Ψαράκια - 400 λέξεις). Η γραφή είναι απλή και τα νοήματα κατανοητά, έτσι ώστε να μην δυσκολεύουν τους μικρούς μας φίλους. Η επιμέλεια είναι όπως πάντα πολύ προσεγμένη, και η πραγματικά χαρούμενη έγχρωμη εικονογράφηση σε συνδυασμό με το περιορισμένο κείμενο (μέχρι 8 σειρές στο δισέλιδο) κάνει το βιβλίο να μοιάζει με κόμικ. Στο τέλος του βιβλίου, περιμένουν τους μαθητές τέσσερις δραστηριότητες. Η πρώτη είναι πολύ απλή και διασκεδαστική, κατάλληλη για μαθητές της Α', αφού τους ζητάει να ακολουθήσουν μια μπερδεμένη γραμμή και να σχηματίσουν μια λέξη από τα γράμματα που θα βρουν στην πορεία. Η δεύτερη είναι εξίσου απλή, και καλεί τα παιδιά να αποκρυπτογραφήσουν δύο κείμενα στα "κορακίστικα" για να καταλάβουν τι συζητάνε μια γάτα με ένα χρυσόψαρο. Η τρίτη δραστηριότητα είναι μια σπαζοκεφαλιά (βρες τον αριθμό) που τα παιδιά της Β' δεν θα δυσκολευτούν να απαντήσουν, ενώ η τελευταία, ζητάει από τους αναγνώστες να μετρήσουν τα προβατάκια που σκέφτεται στο κρεβάτι του ο ήρωας.

Το βιβλίο προτείνεται κυρίως σε παιδιά Α’, Β’ και Γ' τάξης, θα μπορούσαν όμως να το διαβάσουν και μεγαλύτεροι μαθητές που ενδιαφέρονται (ή πρόκειται) να αποκτήσουν αδέλφια.

Ένα κείμενο γεμάτο αγάπη, από τα πιο απλά και χαριτωμένα που έχουμε συναντήσει στη σειρά. Η εικονογράφηση, παρότι κατά βάση συνοδευτική, είναι εξαίσια και κάνει εμάς τους αναγνώστες να συμπαθούμε τον ήρωα άμεσα και να συμπάσχουμε μαζί του. Το κείμενο μπορεί να χρησιμοποιηθεί βέβαια και στην τάξη, για να μιλήσουμε για τη διαδικασία της αναπαραγωγής ή της τεκνοποίησης, αν τα παιδιά έχουν σχετικές απορίες.

Ένα ζήτημα στο οποίο θα μπορούσαμε να σταθούμε, είναι η επιμονή που δείχνει ο πρωταγωνιστής της ιστορίας, όταν ζητάει από τη μητέρα του να του αγοράσει κάποιο ζωάκι. Έχουν πάντοτε δίκιο οι γονείς όταν αρνούνται κάτι στα παιδιά τους; Τι λόγοι μπορεί να υπάρχουν που να τους προβληματίζουν; Οικονομικοί; Λόγοι Υγείας; Ίσως ο σεβασμός προς ένα ζωάκι που θα έπρεπε να ζει ελεύθερο και όχι φυλακισμένο σε κάποιο διαμέρισμα;

Από την άλλη, ποιος είναι ο σωστός τρόπος αντίδρασης για ένα παιδί, όταν οι γονείς του αρνούνται κάτι; Ο συγκεκριμένος ήρωας φαίνεται να αντιδρά με ρεαλιστικό τρόπο:

Πρώτα εξαντλεί την επιμονή του, έπειτα –βλέποντας πως με την επιμονή δεν πέτυχε τίποτα- κρατάει μούτρα, και τέλος-αφού υποθέτει ότι η μαμά του αρρώστησε εξαιτίας του-, προχωράει στη μετάνοια.

Τα παιδιά έχουν βέβαια και χίλιους άλλους τρόπους να πείσουν τους μεγαλύτερους για κάτι που θέλουν, αλλά καλό είναι να ξέρουν ότι οι επιθυμίες τους δεν είναι δυνατό ή σωστό πάντοτε να γίνονται πραγματικότητα. Θα μπορούσε το συγκεκριμένο κείμενο να γίνει αφορμή για μια συζήτηση γύρω από τις πραγματικές ανάγκες και τις επιθυμίες των παιδιών. (βλ. Αγωγή του Πολίτη Ε’ Δημοτικού).

Αξίες - Θέματα

Αναπαραγωγή, Επιμονή, Ζωοφιλία, Οικογένεια.

Απόσπασμα 

Η μαμά δε θέλει να μου πάρει ζωάκι!

Έτσι μου ‘ρχεται να σκάσω!

Πρώτα της ζήτησα ένα σκυλάκι.

Αχ, πόσο θα ‘θελα να είχα ένα σκυλάκι,

που θα το βγάζω βόλτα και θα παίζω μαζί του

και θα μ’ αγαπάει και θα τα’ αγαπάω κι εγώ!

Αλλά η μαμά χαμογέλασε και είπε: Όχι!

Λοιπόν, κι εγώ ζήτησα να μου πάρει ένα γατάκι.

Αχ, πόσο θα ‘θελα να είχα ένα γατάκι και να το

χαϊδεύω και να του παίρνω παιχνιδάκια

και να μ’ αγαπάει και να τα’ αγαπάω κι εγώ!

Αλλά η μαμά χαμογέλασε πάλι και είπε: Όχι!

Σκέφτηκα ότι και μ’ ένα παπαγαλάκι

ευχαριστημένος θα ήμουν.

Αχ, ναι, πόσο θα ‘θελα ένα παπαγαλάκι,

να του μαθαίνω λέξεις και τραγουδάκια

και να μ’ αγαπάει και να τα’ αγαπάω κι εγώ!

Αλλά η μαμά ούτε που να τ’ ακούσει.

Η μαμά δε θέλει να μου πάρει ζωάκι