Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2016

Το χάρτινο καραβάκι της μαμάς

Υπόθεση
Μια μαμά προσπαθεί εναγωνίως να ανακαλύψει πώς διπλώνονται τα χάρτινα καραβάκια, ώστε να δείξει στην κόρη της ότι και εκείνη ξέρει να τα φτιάχνει... όπως δηλαδή όλες μαμάδες του σχολείου! Η μέρα ωστόσο προχωράει και παρά τα απεγνωσμένα τηλεφωνήματα στις φίλες της, καμιά τους δεν μπορεί να τη βοηθήσει· ούτε και η αναζήτηση στο διαδίκτυο φέρνει κάποιο αποτέλεσμα. Τελευταία της ελπίδα ο μπαμπάς, που επιστρέφει στο σπίτι αργά το βράδυ... δυστυχώς όμως, ούτε κι εκείνος έχει ιδέα πώς κατασκευάζεται ένα χάρτινο καραβάκι! Θα γίνει άραγε θρύψαλα η εικόνα του παντογνώστη γονέα στα μάτια της μικρής, μόλις αποκαλυφθεί η αλήθεια; Ή μήπως είναι καιρός ο μπαμπάς και η μαμά να παραδεχτούν με θάρρος ότι δεν ξέρουν τα πάντα; Και μήπως τότε, είναι σειρά της μικρής τους κόρης να τους μάθει και κείνη κάτι;

Χαρακτηριστικά
Εκδότης: Ψυχογιός
Συγγραφέας: Ελένη Γεωργοστάθη
Εικονογράφηση: Ελίζα Βαβούρη
ISBN: 978-618-01-809-5
Έτος 1ης Έκδοσης: 2014
Σελίδες: 48
Τιμή: περίπου 5 ευρώ
Ηλεκτρονική αγορά εδώ
Τάξεις: Α', Β'
Διαβάστε ένα απόσπασμα από τις πρώτες σελίδες εδώ

Κριτική
Χαριτωμένη ιστορία 1200 περίπου λέξεων, για τους ρόλους μαθητή και μαθητευόμενου μέσα στην οικογένεια και για το πώς καμιά φορά αντιστρέφονται. Με γλώσσα απλή, σύνταξη κατάλληλη για τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού και σαφήνεια στην έκφραση, η πρώτη συγγραφική προσπάθεια της Ελένης Γεωργοστάθη, κέρδισε τη συμπάθεια των μικρών αναγνωστών του σχολείου μας. Το οικείο θέμα βοήθησε να ταυτιστούν με την ηρωίδα, ενώ η αγωνία της μαμάς-συμπρωταγωνίστριας που σταδιακά κορυφώνεται, κράτησε το ενδιαφέρον τους ζωντανό μέχρι λίγο πριν το τέλος της ιστορίας! Σε αυτό φυσικά συνέβαλε και η εικονογράφηση, που, παρούσα σε κάθε σελίδα, συμβαδίζει απόλυτα με το πνεύμα του κειμένου, αξιοποιεί το χιούμορ του και κάνει την ανάγνωση πιο ευχάριστη. Το προτείνουμε χωρίς επιφύλαξη σε μαθητές των πρώτων τάξεων του Δημοτικού, όπως φυσικά και στους (κατά καιρούς πελαγωμένους) γονείς τους!

  • Απλή γλώσσα και σύνταξη
  • Γραμμένο με ευαισθησία και χιούμορ
  • Ωφέλιμα μηνύματα

Αξίες - Θέματα
Οικογένεια, Χιούμορ, Ειλικρίνεια

Εικονογράφηση
Όμορφες ζωγραφιές σε απαλές αποχρώσεις συνοδεύουν κάθε σελίδα του βιβλίου και συμπληρώνουν τη διήγηση της ιστορίας. Τα σχέδια αλληλεπιδρούν αρμονικά με το κείμενο και «παίζουν» με τον αναγνώστη, αποκαλύπτοντάς του πρόσθετες πληροφορίες. Παρά την απλότητα στις γραμμές, τα πρόσωπα των χαρακτήρων είναι γεμάτα εκφραστικότητα και μας μεταφέρουν τη συναισθηματική τους κατάσταση.
Απόσπασμα
Η Σοφία έφτιαξε το πρωί στο σχολείο ένα όμορφο καραβάκι. Πήρε ένα κομμάτι χαρτί, το δίπλωσε, το ξαναδίπλωσε, και να σου το καράβι της! Έτοιμο στο πι και φι! Πήρε ύστερα μπογιές και το 'βαψε γαλάζιο με κόκκινες άγκυρες και πρασινωπά ψαράκια να ταξιδεύουν πάνω του.

Η Μαρία, πάλι, το δικό της το καραβάκι το έβαψε κατακόκκινο, με άσπρα λουλουδάκια.

«Να σου φτιάξω κι εσένα ένα καραβάκι;» μου είπε η Σοφία και στη στιγμή σκάρωσε ένα καινούριο. 

Πήρα τις μπογιές μου και το έβαψα ροζ και πράσινο και κίτρινο και πορτοκαλί. Ήθελα να χωρέσω πάνω του όλα τα χρώματα.

«Πού μάθατε να φτιάχνετε καραβάκια;» 
ρώτησα τις συμμαθήτριές μου. 

«Εμένα μου έδειξε η μαμά μου», απάντησε η Σοφία.

«Κι εμένα η δική μου», είπε κι η Μαρία.

«Α, τότε θα ζητήσω κι εγώ απ' τη δική μου μαμά να μου μάθει!»

Το μεσημέρι δείχνω το καραβάκι μου στη μαμά.

«Πο πο, τι ωραία χρώματα!» θαυμάζει εκείνη.
«Είναι πανέμορφο!» Και μου δίνει ένα φιλί μεγάλο.

«Μου το έφτιαξε η Σοφία, κι εγώ το ζωγράφισα».

«Καλή φίλη η Σοφία για να σου χαρίζει τέτοια όμορφα καραβάκια...»

«Μαμά, η Σοφία έμαθε να φτιάχνει καραβάκια από τη μαμά της. Κι η Μαρία το ίδιο. Εσύ θα μου μάθεις;»

Η μαμά με κοιτάζει κάπως σκεφτική κι ύστερα μου λέει: «Θα δούμε». Και μετά με στέλνει στο μπάνιο να πλύνω τα χέρια μου και να ετοιμαστώ για το μεσημεριανό φαγητό.

Αχ, όταν η μαμά λέει «θα δούμε», τα πράγματα δεν είναι καλά...
Σχόλιο
Η μαμά της ιστορίας είναι ευαίσθητη αλλά και αρκετά πονηρή: φοβούμενη το ενδεχόμενο να αποκαλυφθεί στην κόρη της η χειροτεχνική της άγνοια, προσπαθεί διαρκώς να κερδίσει χρόνο, προβάλλοντας δικαιολογίες που μπορεί να μην διεκδικούν όσκαρ πρωτοτυπίας (κάποια παιδιά στην Α' τάξη υποψιάστηκαν από την πρώτη στιγμή ότι η μαμά δεν ήξερε να φτιάχνει καραβάκια), καταφέρνουν ωστόσο να καθυστερήσουν για λίγο το αναπόφευκτο. Συγκεκριμένα, μέχρι να καταφθάσει ο μπαμπάς, η μαμά πετυχαίνει να αναβάλει την επίδειξη χαρτοκοπτικής τέσσερις φορές, απαντώντας στις παρακλήσεις της κόρης της: «θα δούμε», «ναι, βέβαια, μόνο λίγο αργότερα, τώρα έχω μια δουλίτσα», «μήπως πρώτα να διαβάσουμε ένα ωραίο βιβλίο;» και τέλος «δώσε μου λίγο χρόνο».

Όταν ο μπαμπάς επιστρέφει στο σπίτι, αποκαλύπτει χωρίς φόβο και πάθος την πάσα αλήθεια, κι έτσι το ιδιότυπο «κρυφτό» μαμάς και κόρης τελειώνει άδοξα. Ο πατέρας παρουσιάζεται έτσι πιο ευθύς και ειλικρινής από τη μαμά και ακολουθεί διαφορετική προσέγγιση από τη δική της: δηλώνει πως «κανείς δεν τα ξέρει όλα», αφήνοντας άφοβα τα είδωλα της αυθεντίας να κατακρημνιστούν στο μυαλό της μικρής. Δεν του λείπει όμως και διπλωματία, αφού το επόμενο πρωί επεμβαίνει βρίσκοντας τα κατάλληλα λόγια, ώστε να βοηθήσει την κόρη του να ξεπεράσει τις αντιρρήσεις της.
Το χάρτινο καραβάκι από την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας (πηγή)
Χρήση στην Τάξη
Η μαμά της ιστορίας μπορεί να μην βρήκε τη βοήθεια που έψαχνε στο διαδίκτυο, η αλήθεια είναι ωστόσο ότι με μια απλή αναζήτηση μπορείτε να εντοπίσετε αρκετά βίντεο και ιστοσελίδες με οδηγίες για την κατασκευή χάρτινων βαποριών, όπως αυτήνετούτη ή εκείνη. Αν μάλιστα επιθυμείτε να κατασκευάσετε κάτι διαφορετικό και έχετε χρόνο και υπομονή, μπορείτε να δοκιμάσετε πιο πολύπλοκα origami όπως ένα παραδοσιακό καραβάκι (ίσως χρειαστείτε τριγωνάκι ή μοιρογνωμόνιο) ένα όμορφο ιστιοφόρο ή ένα χάρτινο ατμόπλοιο με δύο φουγάρα!

Εμείς επιλέξαμε το απλό παραδοσιακό μοντέλο για να μείνουμε πιστοί στο βιβλίο, αλλά και επειδή ο χρόνος μας στο σχολείο ήταν (όπως πάντα) περιορισμένος. Τα παιδιά της Β' τάξης ανταποκρίθηκαν με χαρά στην κατασκευή και οι λιγοστοί μαθητές που δεν γνώριζαν ήδη το πώς φτιάχνεται ένα χάρτινο καραβάκι, φρόντισαν να το μάθουν σωστά, ώστε στο σπίτι να έχουν τη χαρά να εκπαιδεύσουν τη μητέρα τους... ακριβώς όπως και η πρωταγωνίστρια της ιστορίας!



Share/Bookmark

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

διαβάσαμε και σχολιάζουμε...σχολιάζουμε...σχολιάζουμε...