Το μαγικό μου ημερολόγιο (2): Ένα αξέχαστο πάρτι

Υπόθεση

Με μια καινούρια «κολλητή» φιλενάδα, την Μπεθ, και ένα ντίσκο πάρτι να την περιμένει στην Ακαδημία Χορού Μάλκοβα, η ζωή στο Κρόσακρ φαντάζει γεμάτη υποσχέσεις για την ντροπαλή Ήβη. Όλα αυτά, όμως, μέχρι τη στιγμή που η προσπάθειά της να κρατήσει μυστικό το μαγικό της ημερολόγιο, απειλεί να καταστρέψει τη φιλία των δύο κοριτσιών. Μπορεί, άραγε, η λύση για το μάλωμά τους να βρίσκεται εκεί ακριβώς όπου ξεκίνησε – στο ημερολόγιο; Για να το διαπιστώσει η Ήβη, θα πρέπει να εμπιστευτεί τον μαγικό φίλο της...

Χαρακτηριστικά

Εκδότης: Άγκυρα

Συγγραφέας: Λόρα Μπέικερ (Laura Baker)

Μετάφραση: Αιμιλία Μανούση

Εικονογράφηση:  Mélanie Florain

ISBN: 978-960-422-870-6

Τίτλος πρωτοτύπου: From your Diary with Love,  Don't Do Disco

Έτος 1ης Έκδοσης: 2008 (στα ελληνικά 2010)

Σελίδες: 105

Τιμή: περίπου 6 ευρώ

Ηλεκτρονική αγορά εδώ

Τάξεις: Γ', Δ', Ε'

Κριτική

Λιγότερο χαριτωμένη και ουσιώδης από την πρώτη ιστορία, η συνέχεια των περιπετειών της Ήβης. Το ύφος γραφής παραμένει απλό και κατανοητό, και η εικονογράφηση το ίδιο ζωντανή. Οι χαρακτήρες όμως, μοιάζουν σιγά σιγά να καταρρέουν υπό το βάρος του πολιτικά ορθού και ο ροζ ορίζοντας να στερεύει από νέες ιδέες. Στο τέλος του βιβλίου παραμονεύουν και πάλι τα εξής κοσμοπολιτανικά: ένας οδηγός για τις θέσεις των χεριών στο μπαλέτο, (άλλο) ένα τεστ προσωπικότητας, ένας οδηγός για "θεϊκά μαλλιά", πληροφορίες για τη ζωή της Μάργκοτ Φοντέιν και ένα κουίζ με ερωτήσεις μνήμης και κατανόησης της περιπέτειας. Όπως και στο προηγούμενο "τεύχος" μας δίνεται κι εδώ η ευκαιρία για μια σύντομη ματιά (preview) στο πρώτο κεφάλαιο του επόμενου βιβλίου.

Το βιβλίο θα μπορούσαμε να το προτείνουμε κυρίως σε κορίτσια Γ' και Δ' τάξης, αλλά θα το κάναμε μόνο σε όσα λάτρεψαν την Ήβη και τους υπόλοιπους χαρακτήρες από το προηγούμενο βιβλίο.

Δυστυχώς απογοητεύτηκα λιγάκι διαβάζοντας αυτή τη συνέχεια του Μαγικού Ημερολογίου. Δεν ξέρω τι περίμενα, όμως το αρχικό εύρημα με το μαγικό βιβλίο φαίνεται να μένει βαλτωμένο στη ροζ λάσπη του πολιτικά ορθού, ενώ οι χαρακτήρες των ηρώων ανακυκλώνονται γύρω από πανομοιότυπες καταστάσεις, χωρίς να εξελίσσονται στο παραμικρό. Μέχρι περίπου τη μέση του, το κείμενο μοιάζει βουτηγμένο στο γκλίτερ και μάλλον αδιάφορο, ενώ ένας καβγάς ανάμεσα στις φίλες Ήβη και Μπεθ (βλ. απόσπασμα) που ίσως μπορούσε να οδηγήσει σε πιο ενδιαφέρουσες καταστάσεις, λήγει στο τέλος της ιστορίας χωρίς να δίνονται ιδιαίτερες εξηγήσεις.

Αξίες - Θέματα

Φιλία, Χορός

Εικονογράφηση

Απόσπασμα 

«Ού-ου!» Φώναξε η Μπεθ μέσα από τη σχισμή για την αλληλογραφία, στην μπροστινή πόρτα του σπιτιού της. «Εγώ και η Ήβη είμαστε, μαμά!»

«Ελάτε μέσα, κορίτσια», είπε η κυρία Ντίκινσον, που είχε κόκκινα μάγουλα και μαύρα μακριά μαλλιά, ίδια με της Μπεθ. «Η επιστολή από τη σχολή της Μάλκοβα ήρθε σήμερα. Λέει πως οι αφίσες πρέπει να παραδοθούν μέχρι την Τετάρτη».

Την Τετάρτη;! Μα είχαν μόνο δυο μέρες καιρό! Τα κορίτσια όρμησαν στο σαλόνι, όπου η Ήβη έβγαλε από την τσάντα της τα καλύτερα μολύβια της, ενώ η Μπεθ άνοιξε ένα κουτί με πινέλα, μπογιές και αυτοκόλλητα «γκλίτερ», που τις περίμενε πάνω στο τραπέζι. Κάθισαν και καθεμιά άπλωσε μπροστά της ένα μεγάλο λευκό χαρτί.

Η Μπεθ τράβηξε μερικές παχιές γραμμές κατά μήκος της σελίδας με έναν χοντρό κόκκινο μαρκαδόρο, ενώ η Ήβη δάγκωνε σκεφτική την άκρη ενός μολυβιού, περιμένοντας να της έρθει καμιά ιδέα.

«Ειλικρινά, μου φαίνεται πως δεν περνούν οι μέρες!» είπε η Μπεθ, χαμογελώντας με ενθουσιασμό καθώς η αφίσα της έπαιρνε σχήμα.

«Το ξέρω, θα περάσουμε υπέροχα!» συμφώνησε η Ήβη που σχεδίαζε απαλά το περίγραμμα μιας μπαλαρίνας πάνω στο χαρτί. «Τα καταφέρνεις καθόλου στις φιγούρες της ντίσκο;»

«Βέβαια!» είπε η Μπεθ, γνέφοντας μ’ ενθουσιασμό. «Φυσικά, δεν είμαι τόσο καλή όσο η Λότι Ντιν», πρόσθεσε στριφογυρίζοντας τα μάτια. «Αλλά η δεσποινίς Κόνι μας έδειξε μερικές φιγούρες την τελευταία στιγμή κι είχε μεγάλη πλάκα».

«Πρέπει να καταστρώσουμε ένα σχέδιο», πρότεινε η Ήβη.

«Καλή ιδέα!» συμφώνησε η Μπεθ χρωματίζοντας ζωηρά μερικά πράσινα αστέρια.

«Νομίζεις πως τα παιδιά από την Αγία Χίλντα θα φερθούν όπως φέρονται στο μάθημα του χορού;» ρώτησε η Ήβη.

«Τι εννοείς; Τις φιγούρες που κάνουν;» είπε η Μπεθ με μια σπίθα στα μάτια της. «Ναι, έτσι πιστεύω! Αλλά εμείς δεν θα τους αφήσουμε να μας χαλάσουν το κέφι. Αύριο θ’ αρχίσουμε να μαθαίνουμε τις καλύτερες φιγούρες ντίσκο που έχουν δει ποτέ στο Κρόσακρ!»

Τα κορίτσια άρχισαν να σχεδιάζουν μερικές χορευτικές φιγούρες και σε λίγο ξέχασαν τα μολύβια τους προς χάρη του χορού.

Κλοτσούσαν ψηλά και έκαναν ένα σωρό φιγούρες με τα χέρια.

«Για στάσου…», είπε η Ήβη ξαφνικά.

«Πιστεύεις ότι θ’ αφήσουν την Τζες να έρθει στην ντίσκο; Οι γονείς της είναι πολύ αυστηροί».

«Το ξέρω», είπε η Μπεθ στενοχωρημένη. «το ελπίζω. Εμένα θα μου λείψει πολύ αν δεν έρθει… και νομίζω πως θα ήταν πολύ σημαντικό για μια γιατρίνα να μπορεί να χορεύει ντίσκο».

«Αφού το λες εσύ!» είπε η Ήβη χασκογελώντας. Η αφίσα της, μια μπαλαρίνα που χόρευε κάτω από τα φώτα της ντίσκο, φαινόταν πολύ όμορφη. Ξαφνικά, η Μπεθ ξέσπασε σε γέλια, σκορπίζοντας γκλίτερ σε όλη την αφίσα της.

«Φαντάζεσαι τον Άντονι και τον Τζόζεφ να χορεύουν;» είπε η Μπεθ κι οι λέξεις έβγαιναν με το ζόρι ανάμεσα από τα χαχανητά.

Πήδηξε από την καρέκλα της και όμοια με κάποιον που τρέχει σαν τρελός για να ξεφύγει από ένα σμάρι μέλισσες, άρχισε να χοροπηδάει και να χτυπιέται στο πάτωμα κάνοντας αστείες γκριμάτσες, μέχρι που και τα δύο κορίτσια έπεσαν κάτω γελώντας μέχρι δακρύων.

Χαχανίζοντας πάντα η Μπεθ σύρθηκε πάλι ξανά στην καρέκλα της και άρχισε να προσθέτει κι άλλα αυτοκόλλητα γκλίτερ στην αφίσα της, ενώ η Ήβη πρόσθετε μερικά αστράκια σε μια μπάλα ντίσκο, που είχε ζωγραφίσει πάνω από το κεφάλι της χορεύτριάς της. Σε λίγο είχαν κι οι δυο απορροφηθεί από τη δουλειά τους, ενώ η Μπεθ κλοτσούσε τεμπέλικα με το πόδι της το πόδι της καρέκλας.

«Α, συγγνώμη, ήβη», είπε η Μπεθ καθώς κλότσησε κατά λάθος την τσάντα της ήβης. Καθώς έσκυψε για να την σηκώσει, η Ήβη πετάχτηκε, την πρόλαβε και άρπαξε το ημερολόγιό της που είχε πέσει κάτω απ’ την καρέκλα.

«Τι είναι αυτό;» ρώτησε η Μπεθ, που της κίνησε το ενδιαφέρον το μυστηριώδες κατακόκκινο βιβλίο που η φίλη της προσπαθούσε να κρύψει.

«Α, τίποτα», είπε η Ήβη συνειδητοποιώντας ότι η φωνή της δεν ακουγόταν καθόλου πειστική.

«Μπορώ να το δω;» ρώτησε η Μπεθ.

Η Ήβη ένιωσε τα μάγουλά της να κοκκινίζουν, «Εε, είναι ένα μπλοκ σχεδίου», εξήγησε. «Οι εικόνες δεν λένε και πολλά».

«Ω, έλα τώρα», παρακάλεσε η Μπεθ.

«Υπόσχομαι ότι δεν θα γελάσω»

Η Ήβη άκουσε τη σοβαρή εντολή του ημερολογίου να βουίζει μέσα στο κεφάλι της:

Ήβη μου, σε παρακαλώ,

κράτα με καλά κρυμμένο,

γιατί αν κανείς με ξετρυπώσει,

τα λόγια τούτα στη στιγμή

θε να σβηστούν και να εξαφανιστούν.

Και αμφιβολία καμιά για τούτο

δεν υπάρχει.

Ειλικρινά, δεν είναι καθόλου ενδιαφέρον, δεν έχει σημασία», είπε η Ήβη που ήεξερε ότι έπρεπε να προστατεύσει το μυστικό του ημερολογίου της, όσο χαζό κι αν ακουγόταν αυτό.

«Δεν καταλαβαίνω», είπε η Μπεθ πληγωμένη. «Νόμιζα πως είμαστε φίλες, κι οι φίλες δεν κρατούν μυστικά η μία από την άλλη».

Η Ήβη ένιωσε απαίσια, αλλά δεν μπορούσε καν να διανοηθεί πως θα έχανε τώρα τη μαγεία του ημερολογίου της. Σήκωσε τους ώμους και στριφογύρισε στενοχωρημένη το μολύβι της στα δάχτυλά της.

Χρήση στην τάξη

Μπορούμε να αξιοποιήσουμε το βιβλίο στην τάξη, αν ξεκινήσουμε μια συζήτηση γύρω από την εχεμύθεια. Είναι άραγε σωστό να κρατάμε μυστικά από τους φίλους μας; Από τα αδέλφια και τους γονείς μας; Και ποιες μπορεί να είναι οι συνέπειες από την αποκάλυψη ενός μεγάλου μυστικού; 

Με τους μαθητές των μεγαλύτερων τάξεων, ίσως μπορεί να γίνει μια συζήτηση γύρω από τα θρησκευτικά μυστικά, τα μυστικά των ταχυδακτυλουργών και των μάγων (μια και το βιβλίο της ιστορίας είναι μαγικό),  αλλά και τις οργανώσεις που διατηρούν μια μυστικότητα γύρω από την ταυτότητα των μελών τους και τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν (Φιλική Εταιρεία, κλπ.)

Το μαγικό μου ημερολόγιο (2): Ένα αξέχαστο πάρτι