Πάντα;

Υπόθεση
Ως πού φτάνει το πάντα; Ο Πέτρος, ξυπνώντας μέσα στη νύχτα από ένα κακό όνειρο, προσπαθεί να καταλάβει αυτό που του λέει η μαμά του: «Η μαμά και ο μπαμπάς θα είναι πάντα εδώ». Βάζει στη σειρά λοιπόν όσα πάντα ξέρει. Πάντα η Γη γυρίζει, πάντα διαλέγει σοκολάτα παγωτό, πάντα η νύχτα ξημερώνει.

Χαρακτηριστικά
Εκδότης: Πατάκης
Συγγραφέας: Μαρία Παπαγιάννη
Εικονογράφηση: Σοφία Τουλιάτου – Πέτρος Μπουλούμπασης
ISBN: 978-960-16-1446-5
Έτος 1ης Έκδοσης: 2005
Σελίδες: 32
Τιμή: περίπου 4 ευρώ
Ηλεκτρονική αγορά εδώ
Τάξεις: Β', Γ'


Κριτική

Άλλη μια ιστορία του Πέτρου (τον έχουμε ήδη γνωρίσει στα Βιβλιοφάγος καταλάθος και Ποιος είναι ο αρχηγός) από τη σειρά χωρίς σωσίβιο (επίπεδο Ψαράκια - 400 λέξεις). Η γραφή είναι απλή παρότι το κείμενο κινείται στα όρια του ονείρου και της φαντασίας. Η επιμέλεια είναι πολύ προσεγμένη, και η πολύχρωμη εικονογράφηση που συνοδεύει τις περιπέτειες του Πέτρου είναι και πάλι εδώ για να συμπληρώσει το κείμενο και να μας ταξιδέψει. Στο τέλος του βιβλίου, περιμένουν τους μαθητές τέσσερις δραστηριότητες. Η πρώτη μας καλεί να ζωγραφίσουμε ένα δικό μας όνειρο. Η δεύτερη, να βάλουμε σε σειρά μερικές από τις εικόνες της ιστορίας, ώστε να μπορέσουμε να την αναδιηγηθούμε. Στην τρίτη χρειάζονται απλές γνώσεις άθροισης ώστε να βρούμε το νικητή σε ένα παιχνίδι σκοποβολής του λούνα παρκ, ενώ η τελευταία είναι μια δραστηριότητα αντιστοίχησης εννοιών με βάση πληροφορίες που βρίσκονται στο κείμενο.

Το βιβλίο προτείνεται κυρίως σε παιδιά Β’ και Γ' τάξης, θα μπορούσαν όμως να το διαβάσουν και μεγαλύτεροι μαθητές που θέλουν να τονώσουν την αναγνωστική τους αυτοπεποίθηση.

Το κείμενο, ήδη από τον τίτλο του, προβάλλει ένα μεγάλο ερωτηματικό: Τι θα πει για πάντα; Στη συγκεκριμένη περίπτωση: Για πόσο κρατάει η αγάπη της μητέρας; Για πόσο μπορούμε να υπολογίζουμε ότι θα έχουμε τους γονείς μας κοντά μας;

Ο μικρός Πέτρος νιώθει την αγωνία της απώλειας όταν μέσα στο όνειρό του χάνει τη μητέρα του. Πώς διαχειρίζεται την κατάσταση; Με έναν μάλλον ρεαλιστικό τρόπο: Ξυπνάει κάθιδρος και την αναζητά μέσα στο σπίτι. Τελικά την βρίσκει να κοιμάται και της ζητάει να τον βάλει στο κρεβάτι του για ύπνο. Προσπαθώντας να τον καθησυχάσει, η μητέρα του λέει πως θα είναι για πάντα δίπλα του, ως το τέλος του κόσμου.

Το διήγημα προσπαθεί να χειριστεί κάποιες απορίες των παιδιών σχετικά με τον χρόνο που περνάει και τη σχέση τους με τους γονείς. Μπορεί να μην το καταφέρνει με τον πλέον ουσιαστικό τρόπο, προσφέρει όμως μια πολύ καλή αφορμή για συζήτηση στο σπίτι ή στην τάξη.

Αξίες - Θέματα
Οικογένεια, Φαντασία, Απώλεια.

Απόσπασμα 
Τα βράδια στον ύπνο μου βλέπω περιπετειώδη
όνειρα. Τις πιο πολλές φορές σώζω τα’ αδέλφια
μου από έναν τρομερό γίγαντα, που απειλεί
την ανθρωπότητα. Στα όνειρά μου είμαι πάντα
νικητής, σούπερμαν.

Καμιά φορά όμως βλέπω κι ένα άσχημο όνειρο.
Είμαστε στο λούνα παρκ και, ενώ όλα είναι τέλεια
κι ενώ καταφέρνω ν’ ανέβω στη ρόδα, χάνω
τη μαμά μου. Η ρόδα γυρίζει, γυρίζει κι εγώ
γυρίζω μαζί της. Η μαμά μου με ψάχνει.

- Πέτρο, Πέτρο!

- Μαμά, μαμά.

Όταν είμαι ψηλά, βλέπω σαν κόκκινη πασχαλίτσα
το φουστάνι της.

Όταν είμαι στη μέση, βλέπω σαν κόκκινο μήλο
το φουστάνι της,

και όσο χαμηλώνω το φουστάνι γίνεται
μεγαλύτερο και μεγαλύτερο.

Η ρόδα σταματάει, αλλά πουθενά η μαμά,
πουθενά το κόκκινο φουστάνι, πουθενά
το μήλο, πουθενά η πασχαλίτσα.

Πάντα;