Ο Τραμ

Υπόθεση

Έγινα αδέσποτος χωρίς να το θέλω. Kανείς σκύλος δε θέλει να είναι αδέσποτος. Στην αρχή δεν ήξερα πού να πάω, πού να ψάξω για φαγητό, πού να ξαπλώσω για να κοιμηθώ. Μέχρι που μια μέρα συνάντησα τυχαία το μεγαλύτερο και το πιο παράξενο «ζώο» του κόσμου. Μερικές συναντήσεις αλλάζουν τη ζωή μας. Αυτή ήταν μια τέτοια συνάντηση.

Χαρακτηριστικά
Εκδότης: Πατάκης
Συγγραφέας: Κώστας Μάγος
Εικονογράφηση: Γιώργος Σγουρός
ISBN: 978-960-16-3315-2
Έτος 1ης Έκδοσης: 2009
Σελίδες: 40
Τιμή: περίπου 4 ευρώ
Ηλεκτρονική αγορά εδώ
Τάξεις: Α', Β', Γ'


Κριτική

Μια όμορφη απλή ιστορία από τη σειρά χωρίς σωσίβιο (επίπεδο Δελφινάκια - 800 λέξεις). Όπως πάντα, η γραφή είναι απλή, ώστε να μην δυσκολεύει τους νέους αναγνώστες. Η επιμέλεια είναι πολύ προσεγμένη, και η πολύχρωμη εικονογράφηση με κολάζ και μεικτές τεχνικές, δείνει στο κείμενο επιπρόσθετη ζωντάνια και το συνδέει με την καθημερινότητα της πόλης. Στο τέλος του βιβλίου, περιμένουν τους μαθητές τρεις δραστηριότητες. Η πρώτη είναι μια άσκηση κυκλοφοριακής αγωγής που δεν είναι δυστυχώς πολύ σαφής, καθώς ζητάει από τους αναγνώστες να "βρουν τα λάθη στην εικόνα" χωρίς να προσδιορίζει ούτε πόσα, ούτε τι είδους λάθη πρέπει να αναζητήσουν. Η δεύτερη είναι πιο χαριτωμένη και τους καλεί να βάλουν λόγια στα συννεφάκια ομιλίας του ήρωα Τραμ, καθώς ξαναζεί διάφορες περιστάσεις από την ιστορία. Η τελευταία δραστηριότητα είναι ένα σταυρόλεξο με ερωτήσεις κατανόησης του κειμένου.

Το βιβλίο προτείνεται κυρίως σε παιδιά Α', Β’ και Γ' τάξης, θα μπορούσαν όμως να το διαβάσουν και μεγαλύτεροι μαθητές, είτε ως αφόρμηση για συζήτηση σε θέματα ζωοφιλίας ή κυκλοφοριακής αγωγής, είτε για να τονώσουν την αναγνωστική τους αυτοπεποίθηση με ένα κείμενο εύκολο και ευχάριστο.

Η ιστορία είναι πολύ απλή και ο χαρακτήρας του Τραμ ιδιαίτερα ευχάριστος, παρά τα όσα έχει τραβήξει από τους ανθρώπους. Το κείμενο αποπνέει ευγένεια ψυχής και ανθρωπιά και συνδυάζεται εξαιρετικά με την καλαίσθητη εικονογράφηση. Τα δύσκολα νοήματα απουσιάζουν, χωρίς όμως να λείπει και η ουσία. Αντίθετα, το κεντρικό μήνυμα της ιστορίας εμφανίζεται φωτισμένο και αισιόδοξο: "Η φιλία είναι το πιο όμορφο σπίτι".

Κάποιες μικρές συμβάσεις δεν ενοχλούν, μια και εξυπηρετούν τον μύθο. Δικαιολογημένα όμως κάποιος μικρός αναγνώστης θα απορήσει: Πώς γίνεται και όλοι οι άνθρωποι που συναντάει ο Τραμ στην ιστορία είναι τόσο φιλικοί, εκτός από εκείνους που τον εγκατέλειψαν;

Μια εξαιρετική ανάλυση που φωτίζει περισσότερο τις κοινωνικές πτυχές του κειμένου θα βρείτε εδώ

Αξίες - Θέματα
Φιλία, Διαφορετικότητα, Ζωοφιλία, Κυκλοφοριακή Αγωγή

Απόσπασμα 
Ο Τραμ είναι ένας σκύλος χωρίς ιδιοκτήτη.
Είναι ένας σκύλος αδέσποτος.

Ο Τραμ δεν ήταν πάντα αδέσποτος.
Έγινε αδέσποτος όταν ο ιδιοκτήτης του τον
εγκατέλειψε μια μέρα στον δρόμο. Στην αρχή
ο Τραμ ήταν πολύ λυπημένος και φοβισμένος.
Σιγά σιγά όμως συνήθισε. Σ’ αυτό τον
βοήθησαν και οι καινούριοι φίλοι του:
ο Μπριζόλας, ο Χουζούρης και η Σουρτουκού.
Αυτοί ζούσαν εδώ και καιρό στον δρόμο.

Μαζί τους ο Τραμ έμαθε πολλά. Απ‘ τον
Μπριζόλα έμαθε τα καλύτερα μέρη για να
αναζητά το φαγητό του. Απ’ τον Χουζούρη τις
πιο ήσυχες γωνίες για να κοιμάται και από τη
Σουρτουκού έμαθε πώς να περνά απέναντι
τους μεγάλους δρόμους χωρίς να κινδυνεύει.

Έτσι, ο Τραμ συνήθισε να ζει στον δρόμο.
Τώρα πια δε φοβόταν όπως φοβόταν στην αρχή,
όμως τα μάτια του ήταν ακόμη λυπημένα.
Ίσως γιατί ο Τραμ θα ήθελε να έχει ένα σπίτι.
Ο Τραμ όλη τη μέρα τριγυρνούσε στους δρόμους.
Ήξερε τα μικρά δρομάκια και τις μεγάλες
λεωφόρους, ήξερε τα πάρκα και τις πλατείες,
τις στοές και τις υπόγειες διαβάσεις. Ήξερε καλά
την αγορά, μα καλύτερα απ’ όλα ήξερε…

…τη διαδρομή του τραμ.

Την πρώτη φορά που ο Τραμ συνάντησε το
τραμ ένιωσε μεγάλο φόβο.
«Τι τεράστια κάμπια είναι αυτή;» αναρωτήθηκε
και άρχισε να της γαβγίζει δυνατά.

Ο Τραμ