Η κυρία Ήξεις - Αφήξεις

Υπόθεση
Ένα κορίτσι που όσο ήταν μαθήτρια, άλλαζε διαρκώς σχολεία, καθώς η οικογένειά της μετακόμιζε, μεγαλώνει και γίνεται δασκάλα. Έτσι, ακόμα και ως ενήλικη, συνεχίζει τις συχνές μετακινήσεις. 

Χαρακτηριστικά 
Εκδότης: Πατάκης

Συγγραφέας: Κώστας Χαραλάς

Εικονογράφηση: Μάρα Τσαφαντάκη

ISBN: 960-16-1932-1

Έτος 1ης Έκδοσης: 2006

Σελίδες: 32
Τιμή: περίπου 4 ευρώ
Ηλεκτρονική αγορά εδώ

Τάξεις: Γ', Δ'

Κριτική

Άλλη μια ιστορία από τη σειρά χωρίς σωσίβιο (επίπεδο Ψαράκια - 400 λέξεις). Η γραφή είναι απλή και τα νοήματα σχετικά κατανοητά, αν και δεν δίνονται με τον απλούστερο τρόπο. Η επιμέλεια είναι όπως πάντα πολύ προσεγμένη, και η πολύχρωμη εικονογράφηση με μεικτές τεχνικές κάνει την ανάγνωση πιο ξεκούραστη.. Στο τέλος του βιβλίου, περιμένουν τους μαθητές τέσσερις δραστηριότητες. Η πρώτη καλεί τους μαθητές να εξασκηθούν στο να ακολουθούν οδηγίες για να βρουν το δρόμο (βλ. ύλη Γλώσσας Ε' Δημοτικού). Η δεύτερη είναι άσκηση παρατηρητικότητας και μάλλον απευθύνεται σε μικρότερους αναγνώστες. Η τρίτη καλεί τους αναγνώστες να υιοθετήσουν μια διαφορετική οπτική γωνία, βρίσκοντας τι είναι αυτό που παρατηρεί μέσα από τα κυάλια της η κυρία Ήξεις Αφήξεις. Η τελευταία περιλαμβάνει ένα σταυρόλεξο συλλαβών, μέσα από το οποίο αποκαλύπτεται το χόμπυ της ηρωίδας. Οι λέξεις ίσως να μην είναι και οι πιο απλές, αλλά από τη στιγμή που δίνονται οι λύσεις, ακόμα και εγώ κατάφερα να το λύσω!

Προσωπικά δεν το συμπάθησα ιδιαίτερα, ενώ και τα παιδιά της τάξης δεν το περιέλαβαν στα αγαπημένα τους. Παρόλαυτά, η ιστοριούλα αυτή ίσως μας δώσει μια πολύ καλή αφορμή για να συζητήσουμε πάνω σ'ένα θέμα που προβληματίζει τα παιδιά αρκετά συχνά. Τι συμβαίνει με τους μαθητές που οι γονείς τους αναγκάζονται να μετακομίζουν συνέχεια; Πώς μπορεί να νιώθουν όταν κάθε τόσο χάνουν όλους τους φίλους που έκαναν και πρέπει να ξεκινήσουν από την αρχή; Και τι συμβαίνει όταν στο προηγούμενο σχολείο ένα παιδί ήταν το κέντρο της προσοχής ενώ στο καινούριο κανείς δεν του κάνει παρέα;

Η πρωταγωνίστρια της ιστορίας δεν φαίνεται να πτοείται ιδιαίτερα, και όταν μεγαλώνει ακολουθεί ένα επάγγελμα, με το οποίο συνεχίζει κάθε χρόνο να αλλάζει σχολεία: γίνεται δασκάλα!

"Γιατί όποιος πει ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα στη ζωή θα πει ένα πολύ μεγάλο ψέμα". Ίσως το δίδαγμα να είναι τελικά: Αγαπήστε τους φόβους σας!

Αξίες - Θέματα
Οικογένεια, Εκπαίδευση

Απόσπασμα
Οι συμμαθητές μου στο σχολείο με φωνάζανε

Ήξεις – Αφήξεις.

Εγώ όμως ήξερα βαθιά μέσα μου ότι είχα ένα

κανονικό όνομα.

Αλλά πάλι, ποιος θα ήθελε

να το μάθει, αφού σε λίγο

καιρό θα είχα φύγει και από εκεί

και κανείς δε θα το θυμόταν πια.

Ακόμα και οι δάσκαλοι με φωνάζανε έτσι.

Αυτοί ήταν και οι πρώτοι που το σκαρφίστηκαν,

άλλωστε.

Όταν μελετούσαν το φάκελο που τους πήγαινε

η μαμά, έβλεπαν όλες τις μετακομίσεις που

είχαμε κάνει και κουνούσαν σαν σημαδούρα

το κεφάλι τους.

- Ήξεις – Αφήξεις, λέγανε.

Από τότε ο χρόνος για μένα μετρούσε

διαφορετικά από ό,τι για τα υπόλοιπα παιδιά.

Όταν όλοι περίμεναν τις διακοπές,

εγώ περίμενα το φορτηγό για τη μετακόμιση.

Μια από εκείνες τις χρονιές ήτανε που μου έκαναν

ένα ασυνήθιστο δώρο για τα Χριστούγεννα:

ένα κυπαρίσσι.

Μην το φυτέψεις αμέσως στο χώμα. Καλύτερα

να το βάλεις σε μια γλάστρα, για να το παίρνεις

μαζί σου. Όταν κάποτε θελήσεις να ριζώσεις

σε ένα μέρος, άσε το και αυτό

να ριζώσει, με συμβούλεψε ο μπαμπάς.

Η κυρία Ήξεις - Αφήξεις