Φον Κουραμπιές εναντίον κόμη Μελομακαρόνη

Υπόθεση

Χριστούγεννα, η γιορτή της αγάπης... Όχι όμως και για τα γλυκοστρατόπεδα των κουραμπιέδων και των μελομακάρονων, που προετοιμάζονται πυρετωδώς για πόλεμο! Οι στρατοί τους παρατάσσονται, οι αρχηγοί τους βγαίνουν μπροστά και τότε... μια αναπάντεχη χιονοθύελλα παρασέρνει τον φον Κουραμπιέ και τον κόμη Μελομακαρόνη στο δάσος. Στην προσπάθειά τους να γυρίσουν στην πόλη, οι δυο ορκισμένοι εχθροί θα ζήσουν μια τρελή περιπέτεια που θα τους κάνει αγνώριστους, τόσο εξωτερικά, όσο και εσωτερικά...

Χαρακτηριστικά
Εκδότης: Μεταίχμιο
Συγγραφέας: Κυριάκος Χαρίτος
Εικονογράφηση: Ντανιέλα Σταματιάδη
ISBN: 978-960-455-665-6
Έτος 1ης Έκδοσης: 2009
Σελίδες: 24
Τιμή: περίπου 11 ευρώ
Ηλεκτρονική αγορά εδώ
Τάξεις: Γ', Δ', Ε', Στ'

Κριτική

Ένα αντιπολεμικό γαστριμαργικό παραμύθι, ιδανικό για τις ημέρες των Χριστουγέννων! Η γραφή σαφής και σχετικά απλή, το θέμα τρισχαριτωμένο, η γλώσσα πρωτότυπη και το ύφος παιχνιδιάρικο. Τι παραπάνω να ζητήσουμε; Η έκδοση παρουσιάζεται προσεγμένη, με σκληρό εξώφυλλο και συνοδευτικό cd, ενώ η εικονογράφηση, παρότι προσωπικά με ξένισε αρκετά, είναι πολύχρωμη και πλούσια, οπότε η ιστορία διαβάζεται γρήγορα, πολύ ευχάριστα και χωρίς να κουράσει. Το βιβλίο προτείνεται κυρίως σε μαθητές των μεσαίων τάξεων του Δημοτικού αλλά και λίγο μεγαλύτερους.

Θέμα πρωτότυπο και ευχάριστο  Γραφή με χιούμορ και δημιουργική φαντασία Ωφέλιμα διδάγματα Προσεγμένη έκδοση

Αξίες - Θέματα

Διαφορετικότητα, Ειρήνη, Εγωισμός, Μαγειρική, Παραμύθι, Χριστούγεννα

Σκηνές που ξεχωρίσαμε
Όταν οι δύο αντίπαλοι στρατοί προετοιμάζονται με ασκήσεις και ποιηματάκια!

Εικονογράφηση

Έγχρωμη, πανταχού παρούσα, αλλά μ' ένα ιδιαίτερο ύφος που προσωπικά θεωρώ ότι θα ταίριαζε περισσότερο σε μια πιο σκοτεινή και αλλόκοτη ιστορία (π.χ. Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων)

Απόσπασμα

Ναι, ναι, σωστά μαντέψατε, είχαν φτάσει και πάλι Χριστούγεννα. Κι αυτό σήμαινε πως για άλλη μια χρονιά οι γαλοπούλες ροδοκοκκίνιζαν παρέα με τις πατάτες, τα δώρα τυλίγονταν και ξετυλίγονταν, τα σχολεία έκλειναν και ησύχαζαν, τα παιδιά ξεφάντωναν και πανηγύριζαν, οι γονείς έτρεχαν και δεν έφταναν. Τα δέντρα στολίζονταν και ομόρφαιναν, οι πόλεις φωτίζονταν κι έλαμπαν κι ο Αϊ-Βασίλης φούσκωνε και ξεφούσκωνε για να προλάβει τόσα δώρα.

Στα γλυκοστρατόπεδα όμως τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά. Τόσο διαφορετικά που δύσκολα θα πίστευε κανείς πως ήταν Χριστούγεννα.

Πολεμικές ετοιμασίες, σκληρή γυμναστική κι άλλα πολλά έκαναν μελομακάρονα και κουραμπιέδες να ιδρώνουν (όχι από τον φούρνο) και να φουσκώνουν (ούτε από τη φαρίνα).

Για άλλη μια χρονιά ο πόλεμος των χριστουγεννιάτικων γλυκών ήταν έτοιμος να ξεσπάσει σε φούρνους και ζαχαροπλαστεία. Στην πρώτη γραμμή; Ποιοι άλλοι;  Ο φον Κουραμπιές κι ο κόμης Μελομακαρόνης, που ήταν ορκισμένοι εχθροί μέχρι το αλεύρι τους.

Ο φον Κουραμπιές, της γνωστής οικογένειας, μόνο κουραμπιές δεν ήταν κατά βάθος. Παρά την τόση ζάχαρη ήταν γκρινιάρης και κλαψιάρης και γρουσούζης. Λένε πως όταν ήταν μικρός τα παιδιά στο σχολείο τον κορόιδευαν, γιατί όταν φταρνιζόταν του έφευγε όλη η ζάχαρη άχνη και έμενε φαλακρός!  Κάθε μέρα στο στρατόπεδο διέταζε τους κουραμπιεδοστρατιώτες του να τρέχουν, να κάνουν κωλοτούμπες και να τραγουδούν κάτι πολεμικά τραγούδια της συμφοράς:

Μελομακαρονάδες,

είσαστε κουμπαράδες!

Μην το παρατραβάτε,

την άχνη μας θα φάτε.

Και μερικές φορές για ποικιλία το:

Μαζέψτε τα σιρόπια σας,

γιατί θα φάτε τούμπες.

Μπροστά σας είναι σίδερο,

ταρτάκια και τουλούμπες!

Ο κόμης Μελομακαρόνης βέβαια δεν ήταν κανένας καλύτερος. Παρ’ όλο το σιρόπι του, ήταν κατσούφης και μουρτζούφλης και χειρότερος γρουσούζης. λένε πως μικρός είχε αρπάξει λίγο στον φούρνο και όλοι τον μπέρδευαν με μουστοκούλουρο, γι’ αυτό είχε πάντα νεύρα.

Έβαζε τους μελομακαρονοναύτες να τρέχουν μέχρι να τους ανέβει το μέλι στο κεφάλι και να τραγουδούν απερίγραπτες χαζομάρες όπως:

Κουραμπιέ κουραμπιέ,

θα σε κάνουμε πουρέ!

Κοίτα μη σε πιάσει η πάχνη

και σου φύγει όλη η άχνη!

Καθώς και τη μεγάλη του επιτυχία:

Τώρα που είναι Χριστούγεννα

και κλείσαν τα σχολεία,

ποιος είναι μάγκας θα φανεί

στα ζαχαροπλαστεία.

Σχόλιο

Οι δύο φιλοπόλεμοι αρχηγοί παρουσιάζονται εντελώς ανυπόληπτοι, κι έτσι η ιδέα του πολέμου γελοιοποιείται μαζί τους. Η αναφορά στο παιδικό παρελθόν τους, εκτός από το χιουμοριστικό του πράγματος, δείχνει πως οι απλές σχολικές κοροϊδίες μπορεί να προκαλέσουν σοβαρά κόμπλεξ και να καλλιεργήσουν "τέρατα". Ο φαύλος κύκλος για τους δύο πρωταγωνιστές ξεκινάει με κάποια μικρά προβλήματά τους (ο ένας μένει φαλακρός όταν φτερνίζεται και ο άλλος άρπαξε στο φούρνο) τα οποία λόγω της κοινωνικής απόρριψης τους γέμισαν με σύνδρομα κατωτερότητας, που με τη σειρά τους οδήγησαν σε νέα κουσούρια, αυτή τη φορά στον χαρακτήρα τους. Έγιναν λοιπόν γκρινιάρηδες και γρουσούζηδες και κατέληξαν να χρησιμοποιούν τα γαλόνια τους για να κερδίσουν λίγη αναγνώριση: Με αφορμή τον πόλεμο, δίνουν διαταγές στους στρατιώτες τους και σκαρώνουν χαζά τραγουδάκια...

Ένα από τα σημαντικά διδάγματα της ιστορίας, είναι πως τα πλεονεκτήματά μας, ή αυτά που τέλος πάντων θεωρούμε πως μας κάνουν σπουδαίους, δεν πρέπει να γίνονται αφορμή να περιχαρακωνόμαστε και να απομακρυνόμαστε από τους άλλους. Γιατί πίσω από αυτά μας τα χαρακτηριστικά, είμαστε πάντα κατά βάθος άνθρωποι, όπως ακριβώς ο φον Κουραμπιές και ο κόμης Μελομακαρόνης είναι ζυμάρι. Οι υπερόπτες αρχηγοί ταλαιπωρούνται λίγο μέχρι να το συνειδητοποιήσουν, αφού περνάνε από 6 στάδια αποδόμησης στα οποία παραδίδουν σε "βοηθούς" (αστέρι, σκίουρο, αρκούδα, τριαντάφυλλα, τρυποκάρυδο και κηπουρό) ένα ένα κάθε καλούδι που τους κάνει διαφορετικούς, κι έτσι βαθμιδωτά εξισώνονται και σταματάνε να τσακώνονται.

Προσοχή εδώ να μην περάσει στα παιδιά το λάθος μήνυμα, ότι δηλαδή τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της ταυτότητάς μας ή τα ταλέντα μας, αυτά επομένως που μας κάνουν διαφορετικούς και ξεχωριστούς, είναι αρνητικά και πρέπει να τα εξαλείψουμε. Χωρίς τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά μας, θα μοιάζαμε σαν άγευστο και άχρωμο ζυμάρι. Το μόνο που χρειάζεται να εξαφανίσουμε είναι τα εμπόδια που γεννάει η αλαζονεία και μας χωρίζουν τον έναν από τον άλλο.

Χρήση στην τάξη
Το βιβλίο μπορούμε να το αξιοποιήσουμε στην τάξη με πολλούς και διάφορους τρόπους, κυρίως στο μάθημα της Γλώσσας: Οι ζωντανοί διάλογοι μετασχηματίζονται ευκολότατα σε ένα ευχάριστο θεατρικό δρώμενο, και αν οι τάξεις είναι μικρότερες, μπορούμε να αποδώσουμε την ιστορία με παντομίμα.

Η αποδόμηση των δύο πρωταγωνιστών μας επιτρέπει να γνωρίσουμε τα υλικά από τα οποία κατασκευάζονται τα μελομακάρονα και οι κουραμπιέδες, και να επιχειρήσουμε (αν διαθέτουμε τις κατάλληλες εγκαταστάσεις) να τα φτιάξουμε στο σχολείο.

Οι μαθητές μπορούν να χωριστούν σε δύο ομάδες και να παρουσιάσουν στην τάξη το κάθε στρατόπεδο με στοιχεία όπως:
- Ταυτότητα του Αρχηγού
- Συνταγή και παραλλαγές του γλυκού
- Επιχειρήματα που αποδεικνύουν ότι αυτό που παρουσιάζουμε είναι ανώτερο από το άλλο.
- Ζωγραφιές κουραμπιέδων και μελομακάρονων
- Θρεπτικά συστατικά (ταιριάζει και με τη Φυσική)
- Δείγμα για δοκιμή
- Ποιηματάκι που ανεβάζει το ηθικό μας ή ρίχνει των αντιπάλων
κλπ.
Αν ο αριθμός των μαθητών το επιτρέπει, μπορούν να συμμετέχουν στην παρουσίαση και οι άλλες φυλές γλυκών που αναφέρονται στο βιβλίο, όπως ο μπακλαβάς, η δίπλα και η πουτίγκα.

Φέτος, έναν χρόνο αργότερα (2014), το έργο παρουσιάζεται ως θεατρικό από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, ενώ έχουν προηγηθεί και κάποιες σχολικές παραστάσεις, όπως αυτή του Νηπιαγωγείου Κρηνίτσας!

Φον Κουραμπιές εναντίον κόμη Μελομακαρόνη